ค่ำวันนี้ภายในบ้านพักคนงานเหมืองพยัคฆ์เพลิงค่อนข้างเงียบเชียบกว่าทุกวัน จากเดิมต้องมีคนงานชายนั่งก๊งเหล้าคลายความเมื่อยล้าจากการทำงาน นั่งดื่มคนละแก้วสองแก้วเพื่อให้หลับสบาย ส่วนคนงานหญิงบ้างก็กลับไปพักผ่อนที่ห้องพัก บ้างก็นั่งจับเข่าคุยกันตามประสา
วันนี้ที่เงียบไม่มีภาพนั้นเป็นเพราะ วัดแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างจากเหมืองพยัคฆ์เพลิงราวยี่สิบห้ากิโล จัดงานบุญขึ้น ภายในงานมีมหรสพหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นลิเก หนังกลางแปลงและหนังตะลุง รวมทั้งมีร้านค้าหลายร้านมาออกงาน คนละแวกนั้นจึงเดินทางไปเที่ยวงานนี้ ที่ไม่ได้จัดขึ้นบ่อยนัก คนงานจึงนั่งรถกระบะของเจ้าของเหมืองไปเที่ยวงานวัดกันเกือบหมด เหลือเพียงไม่กี่คนที่ไม่ไป หนึ่งในนั้นคือดารากานต์
“น้องตามครับ เข้านอนได้แล้วนะครับ”
ดารากานต์บอกลูกชายที่นั่งเล่นโมเดลซูเปอร์แมนตัวโปรดที่พยัคฆ์ให้
“คับแม่”
ณดลรับคำอย่างว่าง่าย เด็กชายวางโมเดลสุดรักสุดหวงไว
