อุปกรณ์ที่ว่านี้มีชื่อเรียกว่าพันธนาการประตูแกว่ง แต่สำหรับเขา เพลิงเรียกมันว่า พันธนาการทาส ของเล่นชิ้นนี้แขวนติดอยู่กับประตู ซึ่งเขาเลือกที่จะติดไว้กับประตูห้องน้ำ เป็นสายหนังรัดข้อมือและแขวนขาแบบปรับความสั้นความยาวได้ตามต้องการ และรับน้ำหนักได้ถึงหนึ่งร้อยห้าสิบกิโลกรัม
ธันย์ณิชาเห็นอุปกรณ์ชิ้นใหม่ของเขาแล้ว รู้สึกตื่นเต้นและอยากรู้ อยากรู้ว่ามันจะสนุกสุดมันกว่าของเล่นชิ้นอื่นมากแค่ไหน แต่เท่าที่เห็น มันก็น่าจะสนุกและตื่นเต้นไม่น้อย
“เธอจะรู้สึกเหมือนเป็นทาสพิศวาส ที่ได้แต่ร้องขออ้อนวอน แต่ไม่อาจหนีพ้น”
เพลิงพูดขณะที่นำร่างเล็กไปยืนชิดติดประตู ใช้สายรัดรัดข้อมือเธอทั้งสองข้าง แล้วปรับสายรัดให้ข้อมือเล็กสูงกว่าศีรษะเธอเล็กน้อย จากนั้นก็บอกให้ธันย์ณิชาสอดขาเข้าไปในสายคล้องขา ส่งผลให้เวลานี้ภาพที่เขาเห็นคือ เธอถูกห้อยติดกับประตู ในลักษณะท่านั่งแยกขา มองเห็นดอกไม้สีชมพูแย้มกลีบสวยงา
