“อะ...อาจารย์” ฉันร้องเรียกจอมทัพที่นอนหมดสติอยู่ตอนนี้ แล้วที่หมดสติไม่ใช่อะไร ถูกฉันฟาดเข้าไปเต็มแรงน่ะสิ ช่วยไม่ได้เขาอยากทำตัวลับๆล่อๆเข้ามาในบ้านฉันทำไม
“จอมทัพ จอมทัพ” เมื่อเห็นว่าเขานอนนิ่งไป ฉันเลยเอานิ้วไปแตะเบาๆแถวบริเวณจมูก เพื่อพิสูจน์ว่าเขายังหายใจอยู่ไหม แต่ปรากฎว่าเขายังไม่ตายแต่แค่สลบไป
“ทำไงดีวะเนี่ย?”
ฉันยืนพึมพำบ่นงุบงิบอยู่ในลำคอ มองร่างของเขาที่นอนแน่นิ่ง ความจริงฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เขาสลบสักหน่อย แต่สงสัยว่าฉันจะลงแรงกับเขามากไป สภาพก็เลยออกมาเป็นแบบที่เห็น
ในเมื่อไม่มีวี่แววว่าเขาจะตื่นหรือฟื้นขึ้นมา สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือลากเขาให้มานอนในบ้าน ความจริงฉันควรที่จะปล่อยให้เขานอนที่นอกบ้านซะมากกว่า แต่ถ้าขืนฉันทำแบบนั้นแล้วเขาตายขึ้นมาในบ้านฉัน ฉันก็ซวยน่ะสิ
เช้าวันต่อมา...
“อื้อออ” ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวอย่างหนัก ไม่รู้ว่าปวดเพราะความเมาหรือป
