LINE
JOMTHAP : ฉันมีแฟนแล้ว
ME : ....
JOMTHAP : ก็เธอไงแฟนฉัน!
ME : ....
ทันทีที่ฉันได้อ่านข้อความที่เขาส่งมา ฉันก็ยืนงงเต๊ก เกาหัวด้วยความงุนงงอยู่สักพักนึง เขาพูดเพ้อเจ้ออะไรของเขา ฉันไปเป็นตกลงเป็นแฟนเขาตั้งแต่ตอนไหนกัน แล้วสถานะอาจารย์กับนักเรียนตอนนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่เลย ฉันเลือกที่จะไม่ตอบกลับหรือใส่ใจอะไร แต่เลือกที่จะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าแทน
“ทางนี้ยาหยี ยู้ฮู้ววว” เสียงของยัยขนมที่ตะโกนร้องเรียก โบกไม้โบกมือเรียกฉันอยู่หลังอาคารเรียน
“รอนานไหม พอดีว่ารออาจารย์ตรวจงานให้อยู่น่ะ” ฉันหอบแฮ่กๆ วิ่งไปตอบไป บอกเพื่อนด้วยความเหนื่อย
“รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวมีใครมาเห็น”
ขนมพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเดินนำฉันไปเหมือนทุกครั้ง ฉันมองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวงก่อนที่จะเดินตามเพื่อนสาวออกไป
“เราจะไม่โดนจับได้แน่นะ” ฉันสะกิดถามขนมที่เดินนำหน้าด้วยความกังวล ฉันสองคนเลือกที่จะหลบหนีออกมาจากทางด
