ตอนที่ 11 100%
“ครับเดี๋ยวพี่เริ่มเล่าเลยนะคือเรื่องมันเริ่มต้นตอนที่พี่กลับมาบ้านมาเมืองไทยหลังจากที่มีญาติโทรไปบอกว่าพ่อแม่เสียพี่ก็บินตรงจากอังกฤษมาที่ไทยและพองานศพเสร็จพี่ต้องอยู่สานต่อธุรกิจของครอบครัวและไม่นานน้องสาวก็ล้มป่วยทำให้พี่ไม่มีเวลากลับไปหาหนูฟ้าอยู่ต่างประเทศเลยสักครั้ง พี่บอกนะตรงนี้เลยว่าพี่ไม่เคยลืมสัญญาที่ให้กับหนูฟ้าไว้สักครั้ง พี่ต้องขอโทษหนูฟ้าด้วยที่ทิ้งให้เรารอพี่ พี่ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อกลับไปพี่ขอโทษจริงๆ” น้ำเสียงลุแก่โทษปริญภัทรเล่าด้วยน้ำเสียงจริงใจมิได้โป้ปดอย่างใดใจหนักอึ้งที่เก็บความทุกข์เอาไว้รู้สึกโล่งขึ้นที่ได้เล่าเรื่องราวของตนให้หญิงสาวรับรู้แม้เธอจะไม่ให้อภัยเขาหรืออย่างไรแต่เขาสุขใจมากแล้วที่ได้บอกความจริง
“ทำไมไม่โทรไปหาหนูฟ้าค่ะทำไมไม่โทรบอกว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมต้องปล่อยให้หนูฟ้าทนรออย่างเดียวดายมาคนเดียวตั้งสามปีค่ะหนูฟ้าเหงามาก
