ตอนที่ 13
คนอารมณ์เตลิดไม่สนใจเสียงห้ามเขาเฝ้าตามใจตนเองทำตามแรงปรารถนาที่มีอยู่อสูรร้ายเคลื่อนตัวเข้าออกอย่างบ้าคลั่งไม่สนใจว่าคนตัวน้อยจะเจ็บปวดหรือเป็นอย่างไรกายน้อยทนไม่ไหวเหนื่อยล้าเหลือเกินฟุบหลับกลางทางทำเอาชายหนุ่มเร่งสุดตัวเพื่อถึงจุดปรารถนาเร็วที่สุดลาวาขาวขุ่นเข้าไปในดอกไม้งามจนหมดเกลี้ยงทุกหยาดหยดจากนั้นเขาจึงยอมปล่อยเธอได้พักผ่อนนอนหลับ
ราตรีแสนสุขสมยาวไกลภาคีนัยไม่ยอมกลับไปนอนที่บ้านวงแขนล่ำสันนอนกกกอดหญิงสาวบนเตียงขนาดใหญ่พร้อมกับความเหนื่อยล้าที่มีมาทั้งวันบทรักมาราธอนที่เขาจัดให้เธอวันนี้มันช่างยาวนานกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาสองร่างเปลือยเปล่าหลับปางตายปากหยักพ่นบอกว่าเกลียดแสนเกลียดแต่มืออบอุ่นเร่าร้อนกลับไม่ยอมปล่อยวางจากเอวบางสักครั้งชายหนุ่มเฝ้ากอดกระชับแน่นตลอดทั้งคืน
เวลายามอรุณเริ่มคืบคลานเข้ามาทั้งที่ทั้งสองเพิ่งหลับไปไม่กี่ชั่วโมงแสงแดดยามเช้าสาดส่องกระทบม่านผืนสีด
