“นี่ถ้าบอกว่าไปฟัดกับหมามา เฮียเชื่อนะนี่” พันกรพูดแล้วหัวเราะขำๆ ไม่ได้จริงจังอะไร แต่คนฟังถึงกับสะดุ้ง เพราะรู้ตัวดีว่าไม่ได้ไปฟัดกับหมามาหรอก แต่ฟัดกับคนนี่แหละ แถมยังฟัดกันทั้งคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอนเสียด้วย คำพูดของพี่ชายทำให้คนมีชนักปักหลังสะดุ้งสุดตัว
“เป็นอะไร ท่าทางมีลับลมคมนัย” ท่าทางมีพิรุธของน้องสาวทำให้เขาเริ่มสงสัย
“ไม่มีอะไรจริงๆ”
“ทำไมต้องพูดเสียงสูงด้วย”
“เฮียนี่ยังไง ซักยังกับเป็นพ่อของพิมพ์แน่ะ”
“ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว แต่ถ้ามีอะไรต้องรีบบอกเฮียทันทีรู้ไหม” เขาพูดอย่างห่วงใย โยกศีรษะน้องสาวไปมา
“เจ้าค่ะ”
“คราวหลังก็ห้ามดื่มเหล้าอีก เกิดเมามาย ผู้ชายลากไปทำมิดีมิร้าย จะทำยังไง” พันกรเอ่ยเตือนน้องสาวตามประสาพี่ชายที่รักน้องสาวมากๆ
“แค่กๆๆๆ” พิมพ์นาราถึงกับสำลักน้ำลายตัวเองเมื่อได้ยินพี่ชายพูดแบบนั้น
“เป็นอะไร”
“เปล่าค่ะ”
“แน่นะ”
“แน่สิคะ ไม่รู้ทำไมถึงสำลัก สงสัยมีคน
