บทที่ 6 เรื่องของเราขอให้ปิดเป็นความลับ (2)

1162 คำ

“พี่ไปเจ้าชู้ตอนไหนไม่ทราบ” เขาขมวดคิ้วมุ่นขณะตั้งคำถาม ไม่รู้ตัวเองไปทำตัวนิสัยเจ้าชู้ตอนไหน เท่าที่จำความได้ เวลาคบใครเขาจะคบทีละคน ไม่ได้จับปลาสองมือเสียหน่อย แค่เปลี่ยนบ่อยก็เท่านั้นเอง “อยู่ให้ห่าง ๆ เลิฟเลยนะ ไม่งั้นโดนดีแน่” อัญชรินทร์ขู่ฟ่อ ๆ ไม่อยากให้เคตะเข้าใกล้ “ถ้าพี่ไม่ห่างสุดเลิฟจะทำไมพี่” เคตะไม่ยอมทำตาม แถมยังทำท่าจะก้าวเท้าเข้าใกล้อัญชรินทร์กว่าเดิมอีก แต่หญิงสาวกลับโกรธที่ชายหนุ่มเรียกตนเองว่าสุดเลิฟ ไม่ใช่เลิฟเลิฟ พลางมองไปตามทางเดิน กลัวใครจะมาได้ยิน โดยเฉพาะสาว ๆ ของเคตะ “บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกแบบนี้ เดี๋ยวใคร ๆ ก็เข้าใจผิดหรอก” “พี่จะเรียก สุดเลิฟของพี่เคตะ” “กะ...” “กรี๊ดเลย ถ้าไม่กลัวพี่จูบ” ชายหนุ่มทำหน้าตาหื่น ๆ ใส่น้องสาวเพื่อนสนิทที่เขาเอ็นดูมาตั้งแต่เด็ก และไม่รู้ว่าความเอ็นดูที่มีนั้นเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหน รู้ตัวอีกทีเขาก็หลงรักผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว ถ้าไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม