แค่เพื่อนเท่านั้น
784 คำ
คอนโดของอั๋น
เวลา 3 ทุ่ม
อั๋นและแป้งนอนอยู่ในห้องเดียวกันและเตียงเดียวกันในฐานะของความเป็นเพื่อนเท่านั้น ก็พวกเขาเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆนี่กะอีแค่นอนเตียงเดียวกับเพื่อนตัวเองก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย
"เธอยังไม่หลับหรอ..?"
เขาที่นอนตะแคงหันหน้าไปอีกทางก็ยังนอนไม่หลับ และก็รู้สึกว่าเตียงนอนฝั่งเธอก็ยังคงขยับอยู่ตลอดเวลาจึงถามเธอขึ้น
"อืม..แปลกที่นะเลยนอนไม่ค่อยหลับ"
"เราถามอะไรเธออย่างดิ.?"
"เอาซิ.."
"..."
"จะถามอะไรก็ถามดิ เงียบอยู่ได้."
"เราอยากรู้ว่าเธอเคยมีแฟนบ้างไหม..?"
"แล้วนายจะอยากรู้ไปทำไม..?"
"ก็เราเป็นเพื่อนกับเธอมาตั้งแต่มัธยม แต่เราไม่เคยเห็นเธอมีแฟนเลยซักคน..เธอเคยชอบใครบ้างไหมหรือมีคนมาชอบบ้างหรือเปล่า..?"
"ก็มี.."
"มีหรอ..ใครอะ แล้วเขาเป็นคนที่เธอชอบหรือเธอไปชอบเขาก่อนหรอ..?"
"..."
เธอนิ่งเงียบไม่ตอบคำถามของเขา แต่เขาเหมือนจะอยากรู้มากจึงลุกขึ้นจับตัวเธอพลิกให้นอนหงายหันมาตอบคำถามเขา
"หันมาตอบเราหน่อยดิ.."
"อะไรของนายเนี่ย..?"
เธอสะบัดแขนออกจากมือเขาแล้วพลิกตัวนอนหงายมองหน้าเขาด้วยความหงุดหงิด
"นายจะมาสนใจทำไมว่าฉันจะชอบใครหรือใครมาชอบฉัน เรื่องมันก็ผ่านมานานมากแล้วฉันไม่อยากไปพูดถึงมันอีก..นอนได้แล้วฉันง่วง"
เธอพูดจบก็พลิกตัวนอนตะแคงหันกลับไปที่เดิม
"แล้วทำไมถึงขึ้นเสียงด้วยหละ ถามแค่นี้เอง"
"..."
เขาล้มตัวลงนอนบนที่นอนอย่างงงๆ เขาก็แค่อยากรู้ว่าเธอเคยคบกับใครหรือเปล่า เพราะตั้งแต่รู้จักเธอมาเขาไม่เคยเห็นเธอมีแฟนเลยซักคน แต่ว่าตอนที่เขาไปเรียนต่อเมืองนอกเขาก็ไม่แน่ใจว่าเธออาจจะเคยมีแฟนแล้วก็ได้ โตขนาดนี้แล้วจะไม่เคยมีแฟนได้ยังไง
...
วันรุ่งขึ้น
แป้งลืมตาตื่นมาในตอนเช้าก็ต้องตกใจที่เห็นใบหน้าของเพื่อนสนิทมาอยู่ใกล้กับเธอมาก ปากแทบจะชนกันอยู่แล้วจนเธอต้องรีบลุกขยับหนีออกมา
"มานอนตรงนี้ได้ไงเนี่ย หมอนตัวเองก็มีไม่รู้จักไปหนุน"
เธอรีบลุกขึ้นจากที่นอนด้วยความไว แล้วยืนมองใบหน้าของคนที่นอนหลับสนิทอยู่ตอนนี้บนเตียง
"แค่เพื่อนเท่านั้นซินะ..?"
เธอพูดกับตัวเองเพื่อย้ำเตือนให้ชัดเจนว่าเขากับเธอเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น
เธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วชุดที่จะใส่ไปบ้านของเขาวันนี้ออกมา แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำทันที
5 นาทีผ่านไป
เขาลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยสภาพที่ยังงัวเงียแล้วยังรู้สึกง่วงอยู่ จึงลุกเดินจากที่นอนแล้วก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกไปด้วยตลอดทางจนมาถึงที่ห้องน้ำ
"ใครวะ..?"
เขาเปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำทันทีโดยลืมไปว่าเขาไม่อยู่คนเดียว และคนที่กำลังยืนอาบน้ำอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ก็คือ
"กรี๊ด...นายเข้ามาทำบ้าอะไรเนี่ย.?"
"เห่ย.! เราลืมอะ เราขอโทษ.."
เธอหันมามองเขาอย่างอึ้งๆเพราะตกใจที่เห็นแก้ผ้ามายืนอยู่ในห้องตอนนี้ เธอจึงรีบหันหลังให้เขาทันที
"ออกไปซิ..มายืนทำบ้าอะไรอีกเล่า"
"โอเคๆ..เราจะออกไปเดี๋ยวนี้.."
เขาพูดจบก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความไว
"แล้วอย่าเข้ามาอีกนะ.."
"เคๆ..เราจะไม่เข้าไปแล้ว.."
เขาทำสีหน้าเครียดขึ้นมาทันที เพราะเขาลืมไปว่าห้องนี้ไม่ได้มีเขาอยู่คนเดียวแล้ว
"แป้ง..เราขอโทษนะ เราลืมจริงๆ.."
เมื่อเธอเดินออกมาก็ทำสีหน้าที่ดูจะโกรธเอามากๆ เขาที่ใส่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวก็เดินเข้ามาง้อเธอ
"และอีกอย่างประตูห้องน้ำมันก็ไม่มีกลอนด้วย.."
"นายควรทำกลอนประตูที่ห้องน้ำด้วยนะถ้านายจะให้ฉันอยู่ที่นี่.."
"โอเค..เราจะหาช่างมาทำเพิ่มให้. เธอไม่โกรธเราแล้วใช่ไหม?"
"เลิกคุยเถอะ..นายเข้าไปอาบน้ำไป"
"อย่าโกรธนะ.."
"อืม.."
เขายิ้มออกมาด้วยความชอบใจที่เห็นว่าเธอหายโกรธแล้วจึงรีบเดินเข้าไปอาบน้ำต่อ
"ทำไมใจฉันต้องเต้นแรงด้วยนะ..?"
...
- ผู้เขียน
