"พี่สะใภ้ใหญ่! พะ..พี่ใหญ่!" ในช่วงเวลา 5 โมงเย็นที่อันเล่อกับสามีและลูก ๆ กำลังช่วยกันขายของอย่างชุลมุน อยู่ ๆ เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นเหมือนคนตกใจจนทุกคนต้องหันไปมอง "อาเล็ก สวัสดีคับ/อาเล็กสวัสดีค่า" "ซูหลิน เข้ามาก่อนเร็วเข้า" พอเด็ก ๆ หันไปทักทายอาเล็กของพวกเขา อันเล่อที่หันไปเห็นพอดีเลยเรียกให้ซูหลินเข้ามาด้านในร้านก่อน "อาหลินเธอจะไปไหน?" "พี่ใหญ่จริง ๆ ด้วย ฮื้อออ พี่หายแล้วจริง ๆ รู้ไหมว่าฉันกับพ่อเป็นห่วงพี่มาก เมื่อวันก่อนพวกเราไปหาพี่ที่บ้านแต่ก็ไม่เจอ ถามชาวบ้านเค้าก็บอกแค่ว่าเห็นพี่สะใภ้ขึ้นสองแถวเข้ามาในเมืองคนเดียว" จือหยวนต้องลูบหลังน้องสาวคนเล็ก เพื่อให้ซูหลินคลายความกังวลใจ พร้อมกับหาทางออกให้เรื่องนี้ด้วยการบอกว่า... "อันเล่อออกมาจากหมู่บ้านคนเดียวก็จริง แต่เธอก็จ้างรถกลับไปรับพี่กับลูกเข้ามารักษาตัวกับหมอที่เก่งที่สุด พี่ถึงได้หายเร็วอย่างที่เห็นนี่ไง" "อึก ฮึ