16
“มากค่ะ เพราะมันเป็นความฝันของแพรวมาตั้งแต่เด็ก แพรวเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งก็อยากจะนำมาทำความฝันของตัวเองค่ะ อีกอย่างแม่ก็ยอมแล้วด้วย”
แพรวพรรณรายตอบตามความเป็นจริง นึกถึงมารดาทีไร หัวใจของเธอรู้สึกเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที พริ้งเพราไม่เคยสนับสนุนหรือเห็นดีเห็นงามกับความฝันของเธอเลย มีแต่ขัดขวางและประกาศกร้าวไม่ยอมให้เธอทำร้านอาหาร ไม่ว่าแพรงพรรณรายจะขอร้องและอ้อนวอนมากเพียงใด แต่สุดท้ายพริ้งเพราก็ยอม
“พี่ให้เช่าเดือนละสามหมื่น แพรวไหวไหม”
ราคาค่าเช่าที่เบญจวรรณเสนอมา เรียกความตกใจให้กับทั้งสามได้ในทันที โดยเฉพาะแพรวพรรรณราย ราคาค่าเช่าเพียงเดือนละสามหมื่นบาท ถือว่าถูกมาก ถูกจนน่าใจหาย ปกติแล้วค่าเช่าอาคารพาณิชย์สองคูหานี้ต้องไม่ต่ำเจ็ดหมื่นบาทหรืออาจจะทะลุหลักแสน
“พี่นกว่ายังไงนะคะ ให้แพรวเช่าเดือนละสามหมื่นเหรอคะ” แพรวพรรณรายถามย้ำ สีหน้ายังคงมีความตกใจแฝงอยู่
“ใช้จ้ะ พี่ให้แพรวเช่าเด
