คืนเดียวเท่านั้น... วันอื่นๆ จะไม่มีอ่อนข้อให้อย่างนี้อีกแล้ว!

1264 คำ

เวหาก็รู้อยู่หรอกว่าอีกฝ่ายกำลังรู้สึกอย่างไร เพราะไม่ใช่แค่ใบหน้าเท่านั้น ใบหูและลำคอของทวิชก็แดงเรื่อ ผิวพรรณที่ไม่ได้ขาวเนียน มีร่องรอยแผลเป็นน้อยใหญ่ประปรายทั่วร่างนั้นผ่องสว่างพอที่จะทำให้เห็นร่องรอยเลือดสูบฉีด สภาพอย่างนั้นทำให้เขาเกิดความรู้สึกตามสัญชาตญาณความเป็นบุรุษเพศขึ้นมากะทันหัน... เวหาถอดเสื้อคลุมของตนทิ้งลงพื้น การกระทำที่ไม่มีปี่มีขลุ่ยทำเอาทวิชเบิกตาโต ก่อนจะต้องรีบหลุบสายตาหนีเมื่อเห็นร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแกร่งของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน ถึงเขาจะรู้ดีว่าเวหาเป็นชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดี แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะประดักประเดิดที่อยู่ดีๆ ก็มาเห็นร่างเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายอย่างไม่ทันตั้งตัว หากแต่เวหาไม่สนใจอะไรเลยสักนิด ทิ้งตัวลงกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง ออกปากสั่งคนที่ยืนเงอะๆ งะๆ อยู่ที่เดิม “น้ำมันอยู่บนถาดตรงโต๊ะ หยิบมันมาปรนนิบัติฉันซะ” พยักพเยิดไปยังโต๊ะปลายเตียง เป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม