"อ่านให้ฟังบ้างสิ"
ร่างหนานอนทับไปบนร่างบางที่กำลังนอนคว่ำอ่านหนังสืออยู่บนเตียงนอน สองแขนดันพื้นที่นอนเอาไว้เล็กน้อยเพื่อไม่ให้น้ำหนักบนตัวเขาทับลงไปหาเธอทั้งตัว เขารีบคุยงานและก็รีบตามเธอในห้องนอนส่วนตัวบนเรือที่กำลังแล่นอยู่ลำนี้ ด้วยอีกเป็นชั่วโมงกว่าจะเดินทางถึงเกาะ เข้ามาพักกับเธอจะดีกว่าอยู่กับไอ้พวกลูกน้องที่ด้านนอก อย่างน้อยเธอก็ทำให้เขามองได้ตลอดเวลาโดยไม่นึกเบื่อ
"นาย"
ชมจันทร์ที่กำลังนอนเปิดหนังสือดูนู้นดูนี่ด้วยความเพลิดเพลินตกใจไม่น้อยที่อยู่ดีๆ คนที่บอกให้เธอมารออยู่ในนี้ก่อนเพราะเขาจะต้องทำงานกลับตามเธอมาอย่างรวดเร็วเหมือนแทบไม่ได้ไปทำงาน
"อ่านให้ฉันฟัง"
ปลายจมูกโด่งเป็นสันของเขากดไล่สูดความหอมไปตามเส้นผมของเธอที่ปกปิดแก้มของเธออยู่ กลิ่นที่มาจากตัวเธอมันหอมมากจนเขาหยุดไม่ได้ทั้งที่เธอก็ไม่เคยมีน้ำหอมใช้
"กระต่ายอ่านไม่ออกค่ะ เปิดดูแต่รูปเพราะเห็นว่ามันสวยดี"
มือบางเ
