SADISM 2
1384 คำ
“ยัยตัวแสบ!!!” เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวของเขาจนมันหยดเลอะตัวฉัน แต่ไม่มีทีท่าว่าร่างสูงจะถอยหรือเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย กลับเพิ่มแรงที่สัมผัสร่างกายของฉันจนมันเป็นรอยช้ำไปหมด
“ขะ
ขอโทษ ปล่อยนะ!!! ” เขาถอดเข็มขัดมามัดแขนฉันไว้ทั้งสองข้างแล้วเอาไปผูกกับหัวเตียงให้แน่นกว่าเดิม
“ฤทธิ์มากแบบนี้ก็ดี!!!
เพราะฉันก็ชอบที่จะเล่นสนุกกับเหยื่อของฉันเหมือนกัน!!”
แค่วก!
ปึก
“กรี๊ดด
เจ็บ ฮือ อย่าทำ ฮืออ”
เขาฉีกกางเกงในจนมันขาดออกเป็นสองส่วนก่อนจะเอาแท่งเนื้อจ่อที่ทางเข้าก่อนจะกระแทกเข้ามาเต็มแรง
ความเจ็บปวดจากตรงกลางตัวทำให้ฉันแทบจะขาดใจ เนื้อตัวสั่นระริกไปหมด
กลิ่นคาวเลือดลอยคลุ้งไปทั่วห้องนอน
“อ่าส์
แน่นชิบ อื้อๆๆ อ้าขาออกกว้างๆอีก”
ร่างสูงดันขาฉันให้กางออกแล้วโถมตัวเข้ามาแรงกว่าเดิมจนเตียงกระแทกกับผนังดังลั่นห้อง
“โอ๊ย
เจ็บ เบาๆหน่อย อื้อๆๆ”
เล็บฉันจิกที่หนังเข็มขัดอย่างแรงเพราะความเจ็บที่มีมันหายไปกลายเป็นความเสียวซ่านที่เข้ามาแทนที่
ร่างสูงขมเม้มไปที่หน้าอกก่อนจะดูดแล้วทำรอยทิ้งไว้หลายต่อหลายที่
“ซี๊ด
มันส์ชิบหาย ตอดแรงไปไหนวะเนี่ย”
“อ๊ะๆๆ
มะ ไม่ไหวแล้ว อ๊าาา” น้ำหวานสีขาวไหลเปื้อนออกมาเป็นทางยาว
ฉันทิ้งตัวลงอย่างเหนื่อยหอบแต่เหมือนร่างสูงจะยังไม่พอใจ
“จะแตกแล้ว!!!
อื้อๆๆ อ่าส์!!” ความรู้สึกอุ่นวาบที่หน้าท้องทำให้ใจหายไปอยู่ที่ตาตุ่ม
...เขาไม่ได้ป้องกัน!!
“ไม่ๆ
หยุดก่อน โอ๊ยๆๆ เดี๋ยว! ถุงยางอยู่ไหน ม่ายยย”
“โอ๊ย
...ฮึก”
ฉันสะดุ้งตื่นมาตอนตีห้ากว่าๆความเจ็บปวดมันแล่นไปทั่วทั้งตัวโดยเฉพาะตรงนั้น
น้ำตามันไหลออกมาความรู้สึกทุกอย่างมันพรั่งพรูจนพูดอะไรไม่ออกเลย
“นอนเหมือนตาย
หึ”
ฉันมองไปที่ร่างสูงที่นอนหลับอย่างสบายใจและเหมือนจะหลับลึกมากด้วยเพราะเมื่อคืนกว่าจะจบเรื่องทุเรศๆนี้ก็เกือบตีสามกว่าๆแล้ว
ทั้งๆที่ฉันแทบจะขาดใจตายแต่เขาก็ยังไม่หยุดที่จะทำมัน
“อื้ม!!”
ทันทีที่ลุกขึ้นยืนความปวดมันยิ่งแล่นปราดไปทั่วร่าง
ฉันเลยต้องเม้มปากให้แน่นขึ้นเพราะกลัวว่าเสียงร้องของฉันจะไปปลุกให้เขาตื่นขึ้นมาแล้วทำเรื่องทุเรศๆกับฉันต่ออีก
“ไอ้บ้าเอ๊ย”
น้ำสีขาวขุ่นไหลลงมาตามเรียวขาด้านในอย่างล้นหลาม เขามันบ้าที่ไม่ยอมป้องกัน!!
ฉันคว้าเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขามาใส่ก่อนจะพยุงร่างที่แสนจะสะบักสะบอมของตัวเองออกไปจากห้องนั้นให้เร็วที่สุดแล้วตรงกลับบ้านทันที
“นี่ฉันโดนผู้ชายเป็นสิบคนข่มขืนหรือเปล่าเนี่ย”
สภาพตัวเองในกระจกยิ่งทำให้ฉันต้องเศร้ามากกว่าเดิมเพราะมันดูแย่มากอย่างกับโดนคนเป็นสิบรุมข่มขืนทั้งที่มีแค่ผู้ชายบ้าคนนั้นคนเดียว
ฉันกลืนก้อนน้ำตาลงไปแล้วจัดการอาบน้ำแล้วกินยานอนให้ไวที่สุด
เพราะเมื่อวานมีเรื่องมากมายเกิดขึ้นกับฉันจนคิดว่ามันหนักไปหรือเปล่าที่ต้องเจอภายในวันเดียว
กริ๊งงงง
กริ๊งงงงงงง
แกร๊ก
“อื้อ
...ปวดหัวจังเลย ใครมา”
“ไอ้ซี!!
แกเป็นอะไรทำไมไม่มาเรียนตั้งสองวัน!!” ฉันสะดุ้งขึ้นมาสุดตัวตอนที่ได้ยินเสียงของเมอร์ลิน
“ฉันไม่สบายอ่ะ
แต่เพิ่งกินยานอนไปเองนะ จะสองวันได้ไง”
“เมื่อวานวันเลือกที่ฝึกงานวันสุดท้ายแล้วนะ
พวกฉันได้ไปฝึกที่เดียวกันแต่แกอ่ะไม่ใช่นะเว้ย!!”
“แล้วฉันได้ไปฝึกที่ไหน
...ทำไมแกไม่โทรมาหาฉันอ่า”
“โทรไปแล้วรับมั้ยไอ้บ้า
เกือบห้าร้อยสายแล้วมั้ง แล้วโทรศัพท์หายไปไหนทำไมไม่รับสายเลย”
ฉันส่ายหน้าก่อนจะทิ้งตัวลงนอนต่อเพราะอาการไข้หวัดมันไม่ดีขึ้นเลย
“ไปหาหมอเหอะ”
“อวัยวะเพศมีรอยฉีกขาดและบวมช้ำ
หมอไม่ได้อยากก้าวก่ายนะแต่น้องสามารถแจ้งความได้”
ฉันส่ายหน้าไปคุณหมอก็พยักหน้าแบบเข้าใจก่อนจะเริ่มตรวจต่อ
“หมอช่วยฉีดยาคุมให้ได้มั้ยคะ
พอดีว่าเมื่อสองวันก่อนที่หนูโดนเอ่อ...
แล้วหนูกินยาคุมฉุกเฉินไปวันนั้นเลยแต่หลับยาวไปสองวันเพราะพิษไข้เลยไม่ได้กินแบบต่อเนื่อง
เลยกลัวว่าจะท้องค่ะ”
“หมอว่าไงมั่งแก”
“แค่ไข้หวัดแหละ
อย่าห่วงเลยเดี๋ยวฉันจะเข้าไปหาอาจารย์เรื่องฝึกงาน”
ฉันแยกกับเมอร์แล้วตรงไปที่มหาวิยาลัยเลยแม้ว่าร่างกายจะยังไม่ดีขึ้นแต่เรื่องฝึกงานก็สำคัญกับฉันมากที่สุด
“อย่างที่อาจารย์บอกนั่นแหละเหลือแค่
KKS Group เท่านั้นที่ยังว่างอยู่ตอนนี้ เธอคงต้องไปฝึกงานที่นั่นและอาจจะต้องฝึกนานกว่าคนอื่นนะเพราะที่นี่กำหนดระยะเวลาการฝึกหนึ่งเทอม”
ฉันเดินคอตกกลับห้องไปด้วยใจที่โคตรจะห่อเหี่ยว
มิน่าล่ะทำไมถึงไม่มีคนเลือกเพราะปกติฝึกกันแค่สองเดือนเองนี่นา
แถมยังต้องเริ่มเร็วกว่าคนอื่นเขาอีก เห้อ ซวยอะไรขนาดนี้
“แม่นี่ซีเองนะ
...ไม่รู้ว่าแม่จะได้รับข้อความหรือเปล่า ถ้าได้รับแล้วโทรกลับมาหาซีด้วยนะ”
ฉันฝากข้อความไปรอบที่ร้อยได้แล้วมั้งแม่ก็ยังไม่เห็นจะโทรกลับมาสักสายเลย
แม่แต่งงานใหม่ไปเมื่อสิบปีก่อนแล้วทิ้งฉันให้อยู่กับพ่อหลังจากนั้นไม่นานพ่อก็เสีย
ช่วงแรกแม่ก็มาหาฉันค่อนข้างบ่อยแต่หลังจากนั้นก็ไม่มีเลยจนถึงตอนนี้
Rrrrrrrrrrr(EVA)
“โทรหาพี่มีอะไรหรือเปล่าเอวา”
ปกติน้องสาวต่างพ่อคนนี้จะไม่ค่อยจะชอบหน้าฉันเท่าไหร่นี่นา
แล้วนึกยังไงถึงโทรมาหาได้เนี่ย
(เลิกฝากข้อความมาหาแม่ได้แล้ว!!!
รำคาญ!!!) เสียงแข็งกร้าวจากปลายสายทำให้พอจะนึกหน้าออกเลย
“พี่ฝากข้อความหาแม่
ไม่ได้ฝากหาเธอ ...น่ารำคาญตรงไหน?”
(แม่ก็ไม่ได้อยากจะคุย!!!
เลิกส่งข้อความปัญญาอ่อนกลับมาได้แล้ว ไป๊!!) แล้วสายก็ถูกตัด ฉันได้แต่ถอนหอยใจอย่างเหนื่อยใจ
ถ้าวันแย่ๆแบบนี้ได้นั่งคุยกับพ่อก็คงจะดี
“เลิกฟุ้งซ่านแล้วเตรียมตัวไปฝึกงานพรุ่งนี้ดีกว่ายัยซี”
“สวัสดีค่ะ
มาฝึกงานวันแรกค่ะ ชื่อมัสยา” ทุกคนในแผนกต่างมองหน้าฉันด้วยสายตาที่ต่างกัน
บางคนชื่นชม บางคนสงสัย และบางคนเบ้ปาก?
...สนุกสนานกันล่ะทีนี้ -_-
“พี่ชื่อโรสนะเป็นเลขาคุณศึก
เดี๋ยวเราต้องมาเรียนงานแทนพี่เพราะพี่จะไปออกลูก ฮ่าๆ”
พี่เขาดูสวยมีสเน่ห์มากจนผู้หญิงอย่างฉันยังเคลิ้มไปกับความสวยของเขาเลยอ่ะ
“คลอดลูกหรือเปล่าพี่
..เรียกหนูว่าซีนะคะ”
ฉันเดินตามพี่โรสขึ้นไปที่ชั้นผู้บริหารก่อนจะเริ่มเรียนงานบางส่วนอย่างเช่นการจองห้องประชุม
การนัดหมายผู้บริหารซึ่งมันก็ไม่ได้ยากเลย
“เดี๋ยวซีเข้าไปแนะนำตัวให้กับคุณศึกก่อนแล้วค่อยมารับอุปกรณ์อื่นๆ
กับพี่ เพราะเดี๋ยวพี่ต้องไปติดต่อฝ่ายบริการก่อนนะ”
ฉันพยักหน้าก่อนจะจัดเอกสารทุกอย่างให้พี่โรสก่อนจะถือแฟ้มเข้าไปในห้องคุณศึก
“ขออนุญาตค่ะ
ดิฉันมาฝึกงานช่วงที่พี่โรสลาคลอดค่ะ ชื่อมัสยา”
ร่างสูงที่นั่งหันหลังดูคุ้นตามากแต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอเขาที่ไหน จนกระทั่งเขาหันหน้ากลับมา
“สวัสดียัยตัวแสบ
เจอกันอีกแล้วนะ!!”
- ผู้เขียน
