"เพื่อหรือผัวกันแน่อิงฟ้า!"ผมตะคอกใส่หน้าร่างเล็กที่ยืนน้ำตาคลอเบ้าผมไม่คิดที่จะส่งสารเธอซักนิดเมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอทำไว้กับผมผมเจ็บปวดกว่าเยอะ!
"มะ...ไม่ใช่แบบนั้น.."อิงฟ้าล้มตัวลงกระทบกับพื้นเสียงดังผมหันไปหาผู้หญิงที่ผมพามาบอกทางสายตาว่าให้เธอกลับไปก่อนและเธอก็เข้าใจมันจึงยอมเดินออกไป
ผมเบนสายตากลับมาหาอิงฟ้าที่นั่งร้องไห้ปานจะขาดใจตาย!
"ฮึก...ฮื่ออออ"
"หยุดร้องดิว่ะ!"ผมเริ่มจะทนไม่ไหวกับเสียงร้องไห้ที่มันดังน่ารำคาญของเธอจึงเดินตรงไปกระชากแขนเล็กให้ลุกขึ้นและผลักลงบนโชฟา
อึ่ก!
ผมคิดว่าผมคงโยนเธอแรงไปอิงฟ้าถึงได้จุกท้องตัวงอขนาดนี้อิงฟ้ามองหน้าผมอย่างตัดพ้อน้ำตายังคงไหลลงมาอย่างต่อเนื่องผมจัดการขึ้นคล่อมร่างเล็กไว้ก่อนจะฉกริมฝีปากสั่นๆของเธอ
"อื้อ!!!"ดิ้นไปเถอะ!ดิ้นให้ตายยังไงอิงฟ้าก็สู้แรงผมไม่ได้อยู่ดีปากผมยังคงระดมจูบปากบางอย่างดุดันและดิบเถื่อนจนได้กลิ่นเลือดคลุ้งอยู่ในโพรง
