ฟ้าหลังฝน บทที่2

2368 คำ

ไฟแดงแยกฟ้าฝน มันเป็นแยกไฟแดงที่ผมได้มาเมื่อวานนี้ และตอนนี้ผมกำลังขับมาจุดเดิมและกำลังมองหาเด็กน้อยที่ชื่อเว และเธอคนนั้น ที่ผมมองว่าเป็นปลายฝน ไฟแดงของแยกนี้จะมีเวลา10-15นาทีได้ และในเวลานั้นเองก็จะมีคนมาขายพวงมาลัยขนมนมเนยมากมายและในตอนนั้นเอง “ขนมไหมครับ ขนมไหมครับ”เด็กน้อยที่ผมเจอเมื่อวานก็วิ่งมาขายของทันที “25บาทครับ ขอบคุณนะครับพี่คนสวย”ผมมองเด็กน้อยคนนั้นที่กำลังขายของอย่างมีความสุขในขณะที่แดดร้อนเปรี้ยงแต่ผิวพรรณของเด็กคนนี้กลับไม่ดูคล้ำและการแต่งตัวก็ไม่ได้ซอมซ่ออะไรขนาดนั้น ถ้าจับมาอาบน้ำตัดผมและแต่งตัวดีๆคงจะหล่อไม่น้อย อ่าว วิ่งไปแล้ว ผมมองเด็กน้อยที่กำลังวิ่งกลับไปยังเกาะกลางถนน ปรื้นๆ เสียงแตรดังขึ้น อ่อไฟเขียวแล้วสินะ แต่ผมยังไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นเลยทำไงดี 15นาทีต่อมา ใครจะหาว่าผมบ้าก็ตามใจที่ขับรถวนกลับมาที่เดิมแถมยังแกล้งขับช้าๆเพื่อให้รถติดไฟแดง “ขนมไหมครับ ข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม