ตอนที่ 30
ให้หล่อนมองเขาในแง่ดีกว่าเดิมรวมทั้งอยากรู้เรื่องมากที่สุด ว่าเพื่อนรักของเขา จับตัวหล่อนมาที่นี่เพื่อทำอะไรกัน พาลิณีทำผิดสิ่งใดกันกับรัมธ์ เพื่อนถึงใจร้ายอย่างนี้
อีกทั้งรัมธ์ยังยืนคุยกับสีดาพรที่สีหน้าระรื่นและเอ่ยทักภาษาเดียวกัน
“เฮ้ย ฉันว่า ฉันขอตัวก่อนดีกว่า เชิญนายคุยกับคุณสีดานะ เอ้อ “
หันไปทางพาลิณี ซึ่งยืนอึดอัดใจ และรัมธ์เองก็เห็นชัดเจน หล่อนเบือนหน้าไปทางอื่น ไม่ได้เบือนมองยังเขา เหมือนแต่ทีแรก
“คุณแพมครับ ผมคิดว่า อยากจะชวนคุณไปตรงโน้นสักหน่อย ปล่อยให้นายรัมธ์พูดคุยธุระส่วนตัวกับคุณสีดาก่อนเถอะ”
“ค่ะ คุณบุระ” เห็นโอกาสอันดี ที่หล่อนไม่ต้องยืนดูหนุ่มสาวทั้งสองพูดคุยกัน เพราะฟังภาษาพื้นเมืองที่เร็วปรื๋อไม่ออกเช่นกัน โดยที่รัมธ์ไม่กล้าค้าน แต่ก็ใช้สายตามองตามหลังเพื่อนรักเขม็งอย่างไม่พอใจ
พอห่างจากนายหัวรัมธ์พอสมควร พาลิณีจึงเอ่ย เพราะว่าบุระพาหล่อนมาหยุดยืนใ
