ตอนที่ 22
และแก่นกระพี้ของกฤษณาเป็นที่ต้องการของตลาดน้ำมันหอมในต่างประเทศโดยเฉพาะจีนและญี่ปุ่น แม้แต่สหรัฐอเมริกาเองก็น่าติดตามอย่างมาก
ร่มไม้ใบบังริมทางช่วยกันแดดไม่ให้ส่องลามเลียถึงผิวเนื้อ ยิ่งเป็นสวนทึบของยางพารา แต่มีเส้นทางรถซึ่ง
รัมธ์ตัดถนนผ่านตั้งแต่ทีแรกตรงเข้าไปสู่โรงงานและโกดังเก็บแผ่นยาง
สำหรับหล่อนนั้นยิ่งนานวันเข้ารู้สึกเบื่อสุดๆในพื้นที่บนเกาะนี้ มันดูแคบไปเลยสำหรับ
พาลิณี เพราะหากถ้าจะขึ้นฝั่ง นั้นก็ต้องอาศัยเรือข้ามหรือแพยนต์ขนาดใหญ่อีก ถึงจะข้ามไปได้ และหล่อนอยากจะไปเปิดหูเปิดตาในเมือง แต่เขาไม่อนุญาตหรอก เพราะเชลยสาวอย่างหล่อนต้องการสิ่งนี้และการครุ่นคิดหาทางหนีก็อยู่ในหัวสมองตลอดเวลาหากแต่พาลิณีจะทำประการใดดีหนอ จะอาศัยลักลอบไปในเรือ หรือ ฮึมันก็มีแต่คนของเขาทั้งนั้น ดีไม่ดีนั้นความปลอดภัยทางด้านร่างก่ายของหล่อนอาจจะไม่มีด้วยซ้ำคนพวกนี้เป็นคนเถื่อนคนทะเลคนป่าค
