แรงมารในคลื่นรัก

เรื่องราวแต่หนหลัง

ตอนที่ 10

อย่างที่หล่อนเคยปฏิบัติเมื่ออยู่ในคฤหาสน์กลางกรุงบ้านพักส่วนตัว ซึ่งหล่อนติดนิสัยคุณหนู ใครจะว่ายังไงก็ตาม เพราะตั้งแต่เกิดมาหล่อนก็เป็นอย่างนี้ ไม่เคยตกระกำลำบากสักนิด เป็นเพราะไอ้พวกโจรมหาวายร้ายนี่แท้ทีเดียว

พาลิณีคิดและกลับมาตีโพยตีพายในใจอีกครั้ง ซ่อนแววตาแข็งแกร่งและพยาบาทไปยังชายหนุ่มที่หล่อนเอ่ยถึง อยู่มาจนเกือบสองอาทิตย์ หล่อนรู้ดีว่า เขาชื่อนายรัมธ์ เป็นนักธุรกิจและเจ้าของกิจการที่มีทั้งการประมงและฟาร์มหอยมุก รวมทั้งมะพร้าวกะทิ นอกจากนั้นยังมียางพาราอีกด้วยดูเหมือนเขาจะเป็นหนุ่มแน่นที่อายุยังน้อย ฮึริมฝีปากบางสวยเหยียดเบะออกเมื่อนึกถึงเกลียดยิ่งกว่ากิ้งกือไส้เดือน ไม่มีวันที่หล่อนจะให้อภัยเขา

ลมที่พัดผ่านจากทางหน้าต่างเป็นลมอบอ้าวทั้งนั้น ขณะที่กระแสอุณหภูมิข้างนอกสูงขึ้นเรื่อยๆร้อนเปรี้ยงปร้าง จนเปลวแดดเต้นยิบยับ พาลิณีคิดว่าหล่อนจะต้องอาบน้ำสถานที่อาบน้ำคือโอ่งหลังบ้านที่หล่อนใช้ทุกวัน ซึ่งโล่งแจ้งไม่มีที่ปิดบังหูตาสักนิดส่วนในห้องสุขาก็แคบนิดเดียว ไม่ชวนอาบ เพราะกลิ่นสารพัดกลิ่น พาลิณีเลยตัดใจที่ยินยอมอาบแบบกลางแจ้งโล่ง แต่ก็ยังดีที่มีรั้วสังกะสีกั้นอยู่ทางเบื้องหลัง

ดังนั้นการอาบน้ำในทุกครั้ง พาลิณีต้องระแวดระวังหูตาของหล่อน ต้องสอดส่ายเหลียวมองดูให้รอบ ว่าแถวบริเวณนั้นปราศจากคนชีกอพวกแอบดู แล้วนั่นละ หล่อนถึงวางใจที่จะนุ่งกระโจมอกถือขันสบู่และยาสระผมเพื่อชำระร่างกาย

และในเวลาใกล้เที่ยงอย่างนี้พาลิณีรู้สึกเบื่อกับการอุดอู้อยู่แต่ในห้องขีดความร้อนของอุณหภูมิดูเหมือนจะพุ่งปรี๊ดมากกว่าเดิมร้อนชนิดที่เรียกว่า ร้อนจนตับแตก จนหญิงสาวต้องถือขันสบู่พร้อมกับนุ่งผ้าถุงกระโจมอก เหลียวซ้ายและขวาอีกครั้ง ก่อนเดินเข้าไปที่ตุ่มอาบน้ำซึ่งเป็นคอกกั้น สูงระดับเนินอกของหล่อนได้

ขณะเดียวกันมีร่างหนึ่งก้าวเข้ามา เพราะใกล้เที่ยงแล้ว เพราะเส้นทางนี้เป็นทางผ่านที่จะเข้าออฟฟิศส่วนตัวของเขา อีกทั้งนึกถึงภาพของเชลยสาวด้วย ถึงกับเดินยิ้มและผิวปากครางร้องเพลงอย่างคนอารมณ์ดี ทั้งๆที่เขาเองก็รู้สึกถึงความอบอ้าว ที่กดดันอยู่รายรอบ ที่นี่เป็นเกาะ พื้นที่ค่อนข้างโล่งแจ้ง นอกจากจะมีชายหาดและโขดหิน เมื่อแดดแผดเผาลงมาจึงร้อนจัดกว่าที่อื่น

และนึกหิวข้าวด้วยอยากจะรู้ว่าแม่ครัวจะทำอะไรให้เขากิน

เพราะบ่ายต่อมาชายหนุ่มจะได้สั่งให้คนงานนำลูกมะพร้าวกะทิจากสวนนำขึ้นเรือเพื่อไปส่งลูกค้าในตัวจังหวัดเพื่อกระจายสินค้าไปยังโรงงานผลิตกะทิสดเพื่อแพ็คใส่ถุงและบรรจุภัณฑ์ และโรงงานน้ำตาลมะพร้าว ที่ถือว่าเป็นลูกค้าขาประจำและคนสำคัญของธุรกิจตระกูล ส่วนทางด้านฟาร์มหอยมุก ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพราะในเวลาช่วงเช้าที่ผ่านมา เขาใส่ใจเกี่ยวกับการดูแลพวกมันอย่างเต็มที่ เหน็ดเหนื่อยพอสมควรกับลูกน้อง ต้องดำน้ำลงไปสำรวจ

และนำลูกหอยมาพักไว้ที่บ่ออนุบาล สิ่งที่กลัวคือการโจรกรรมจากบุคคลภายนอก ซึ่งเคยเกิดข่าวคราวและสร้างความเสียหายมาแล้ว เขาจึงคิดว่าประวัติศาสตร์จะต้องไม่ซ้ำรอยอีก เพราะที่นี่ในช่วงเวลากลางคืน มีคนงานของเขาเฝ้าอยู่ แบ่งหน้าที่ผลัดกันเวรยาม แต่เขาก็หวั่นเกรงว่า พอลับสายตาของเขานั้น พวกลูกน้องตัวดีทั้งหลาย ที่เอาแต่รับปากเฉพาะตอนที่อยู่ต่อหน้าเขาเท่านั้น แต่พอลับหลังก็ก๊งดื่มสุรา

เรื่องดื่มเขาไม่ได้ว่า แต่อย่าทำให้ถึงกับเสียการเสียงานก็แล้วกัน เพราะถ้าเป็นอย่างนี้จะต้องถึงกับถูกลงโทษ การลงโทษของเขานั้นมีหลายระดับครั้งแรกกล่าวเตือนด้วยวาจา ครั้งที่สอง เป็นลายลักษณ์อักษร ครั้งที่สามปลดหรือไล่ออก

ดังนั้นจึงย่อมจะมีพนักงานที่ถูกปลดออกไปแล้ว นับดูแล้วมีจำนวนไม่น้อยทีเดียว เขาเชื่อแน่ เมื่อพวกนี้มีช่องทาง เพราะเคยเป็นคนงานที่นี่ ย่อมรู้ว่า ตรงไหนปลอดภัย ตรงไหนติดกล้องซีซีที หรือกล้องวงจรปิดเพื่อมัดตัวหัวขโมย

และคนพวกนี้ต้องอาฆาตมาดร้ายต่อเขาที่ปลดพวกมันออกเขาถือว่าพวกมันทำผิดกฎ ฉะนั้นเขาเป็นเจ้าของกิจการมีสิทธิ์ลงโทษได้เต็มที่ตามอำนาจสิทธิ์ เพราะการปกครองคน จะต้องเอาให้เฉียบและเด็ดขาด ในความคิดของรัมธ์เองควรจะเป็นเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะดูอายุยังน้อย แต่การทำงานตั้งแต่วัยยังน้อยนี่ ทำให้เขามีประสบการณ์ และเกิดความแข็งแกร่งมากกว่าคนวัยเดียวกัน

เพราะรัมธ์เองต้องรับศึกทุกด้านจากศัตรูที่มาอย่างมิตร และจากศัตรูที่เปิดเผยแบบศัตรู แต่รัมธ์ก็ไม่เกรงกลัวใคร ถือว่าเขาเป็นผู้มีอิทธิพลคนหนึ่ง ที่ต้องทำให้ ผู้คนนั้น ความเกรงขามและยกย่องเพราะเขาไม่เคยลอบกัดหรือแทงใครด้านหลัง

มีสิ่งเดียวที่บั่นทอนจิตใจของเขาในขณะนี้คือ ความแค้นหลังจากที่สิรวรรณพี่สาวคนเดียวที่เขารักเหมือนแม่ เพราะตั้งแต่ขาดแม่ไป พี่สาวเหมือนเป็นตัวแทน เมื่อยังมีชีวิตอยู่สิรวรรณเป็นผู้หญิงที่เก่งกาจถือว่าเป็นหญิงเหล็กในวงการธุรกิจที่ทุกคนยกย่อง

บริหารจัดการได้อย่างยอดเยี่ยม จนเขาเองก็ได้รับการเรียนรู้ฝึกปรือมาจากพี่สาวคนนี้

ดังนั้นจึงเกิดความแค้นเป็นอย่างมาก เมื่อความรักเพียงอย่างเดียวที่ทำให้พี่สาวต้องจบชีวิตก่อนวัยสมควร ทั้งๆที่เขาคิดว่าคนเก่งอย่างพี่สาวไม่น่าจะตกม้าตายเพราะในเรื่องความรักและชีวิตครอบครัว เพราะรัมธ์เคยคิดเรื่องนี้เหมือนกัน มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ ที่ความรักความหวงแหนจะมีอิทธิพลต่อจิตใจหญิงเหล็กเช่นพี่สาวของเขา อาจจะเป็นเพราะพี่สาวทุ่มเทและใส่ให้กับธุรกิจมากเกินไป

จนไม่ได้สนใจเรื่องความรักแล้วพ่อของตาภัทร หรือนายตนุก็เข้ามาในช่วงนั้น ก่อให้พี่สาวของเขาเกิดความพึงพอใจ เพราะสิรวรรณถือว่าว้าเหว่ เพราะอยู่คนเดียวมานาน แม้จะมีเขาเป็นน้องชาย แต่ความอบอุ่นความใกล้ชิดสัมพันธ์มันแตกต่างกันระหว่างพี่น้องกับคู่รัก อย่างคำที่เขาเรียกว่า คำว่าแฟนแทนกันไม่ได้

ตนุเมื่อก้าวเข้ามาในชีวิตของพี่สาว ทำให้ชีวิตของสิรวรรณเกิดสีสันจนเขามองดูเด่นชัดว่าพี่สาวของเขามีความสุข จากการที่ตนุเฝ้าปรนเปรอดูแล เพราะพี่สาวของเขาไม่เคยในเรื่องรักใคร่ การได้ตนุมานั้น หล่อนจึงรีบอ้าแขนตอบรับ จนกระทั่งอยู่ด้วยกันมานาน ถึงปีกว่าๆ หล่อนถึงตั้งท้อง ให้กำเนิดหลานชายของเขา