ตอนที่ 34
แต่เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้นนั้น บุระได้รีบตื่นนอน ลุกขึ้นแต่เช้าก่อนที่อาทิตย์จะขึ้น เขาว่าจ้างเรือข้ามไปยังเกาะ เพราะคิดว่ารัมธ์คงจะตื่นสาย เขาขอแวะเข้าไปทำธุระแค่ครึ่งชั่วโมง
พอขึ้นเกาะได้ ก็เดินลัดตัดผ่านไปทันที รู้ว่าช่วงเส้นทางไหนที่ไม่มีคนงานของรัมธ์พักอยู่ และเป็นทางปลอดภัย อีกทั้งตรงและลัดมายังกระท่อมไม้ไผ่ที่หญิงสาวนอนพักผ่อนมากที่สุด
บุระชั่งใจนิดหนึ่ง ก่อนจะเคาะประตู
“คุณแพม คุณแพม เปิดประตูหน่อย”
พาลิณีสะดุ้งได้ยินเสียงเรียก ทั้งๆที่ท้องฟ้ายังไม่ส่งมาก หญิงสาวแปลกใจ ใครกัน? เงี่ยหูฟังเสียง
“คุณเป็นใครกัน”
“ผมบุระครับ มีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณ ช่วยเปิดประตูให้หน่อยครับ”
พอได้ยินเสียงว่าเป็นบุระ หล่อนค่อยเบาใจ แต่ไม่แน่ใจว่า เขามีธุระอะไรกับหล่อนตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสาง หรือว่าเกิดอะไรขึ้นบนตึกใหญ่ จึงขมวดคิ้ว
“มีธุระอะไรตั้งแต่ ฟ้ายังไม่ทันสางคะ”
พาลิณีถามออ
