ตอนที่ 1/1 บันไดหนีไฟพาฟิน
1526 คำ
ช่วงพักกลางวัน พนักงานทุกคนจะออกไปทานอาหารมื้อเที่ยงที่ร้านอาหารซึ่งเปิดอยู่ใกล้ๆ ก่อนจะรีบกลับเข้าออฟฟิศให้ทันเวลาทำงานช่วงบ่าย ทำให้เวลานี้ทั้งบริษัทเงียบมากจนดูวังเวง แต่กลับมีเสียงครางกระเส่าดังระงมเคล้าคลอกับเสียงครางแหบต่ำของผู้ชายตรงแถวบันไดหนีไฟ เสียงนั้นบอกให้รู้ว่าทั้งสองคนกำลังเข้าจังหวะกันได้เมามันเร้าใจแค่ไหน
พริมาแทบอยากกางกรงเล็บข่วนใบหน้าหล่อๆ ของเจ้านายหนุ่มที่ฉุดลากตัวเธอมามีร่วมรักกันตรงบันไดหนีไฟ ชุดเดรสของเธอถูกเหวี่ยงทิ้งไปข้างล่างจนกลิ้งตกไปอยู่บันไดขั้นสุดท้าย เธอขึงตามองแววตาร้ายๆ ของเขาที่มองเธอราวกับเหยื่อตัวน้อย ส่วนตัวเองเป็นเสือหิวที่จ้องจะจับกิน
ผู้ชายคนนี้กินได้ตลอดเวลา แล้วยังไม่เลือกสถานที่อีกด้วย!
“พรีม พรีมคนสวยของผม อ่าา...ทำไมถึงเอามันอย่างนี้ หืม? บอกมาซิว่าพรีมทำเสน่ห์ยาแฝดใส่ผมใช่ไหม ผมถึงได้หลงหัวปักหัวปำ โหยหาแต่ร่างกายพรีมแบบนี้ อูย...รัดอีกที่รัก รัดแน่นๆ เลยพรีม”
ชายหนุ่มอุ้มกระเตงร่างเพรียวระหงขึ้น สองมือใหญ่กอบกุมสะโพกกลมกลึง บังคับให้สอดรับจังหวะจ้วงโจนบดอัดความแกร่งร้อนขยี้กลีบกุหลาบฉ่ำเยิ้มที่ขับน้ำหวานหล่อลื่นเส้นทางรักจนเปียกชุ่ม
ใบหน้าคมคายหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นกายหอมรัญจวนลอยฟุ้งกระจายโอบล้อมรอบตัวพวกเขาสองคนไว้ให้จิตใจร้อนรุ่มปั่นป่วน พริมาหอบหายใจถี่กระชั้นพยายามตอบโต้กลับอย่างเร่าร้อนไม่แพ้กัน แต่ยังไงชั้นเชิงของเขาก็เหนือกว่าเธอ เพราะเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ใกล้ชิดสนิทสนมอย่างนี้
โยธินก้มลงเลียไหปลาร้าเซ็กซี่ตวัดลิ้นชิมหยาดเหงื่อที่พร่างพรมบนผิวกายเนียนนุ่ม หลับตาลงสูดกลิ่นกุหลาบเย้ายวนใจอย่างหลงใหลคลั่งไคล้ ขณะที่สะโพกแข็งแรงเหวี่ยงกระทบหนักหน่วงรุนแรง ทำเอาพริมาเสียววูบวาบในช่องท้องยิ่งบีบรัดเกร็งเสียวยิ่งขึ้น
“คุณโย...อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ แรงอีก...คุณโย”
“รับทราบครับคนสวย จะเหวี่ยงแรงกระแทกให้เสียวถึงไปถึงปากมดลูก อาๆ เสียวชะมัด หนูพรีมบีบป๋าอีกสิจ๊ะ!”
“คุณโย!!”
พริมาร้องกรี๊ดใส่หน้าคนทะลึ่ง ก่อนจะตัวสั่นสะท้านเมื่อริมฝีปากอุ่นจัดคาบงับยอดถันใช้ลิ้นสากร้อนกระดกเลียพร้อมกับดูดดุนจนเธอแอ่นอกหาการปรนเปรอของเขา เธอกลั้นหายใจขมิบช่องทางรักให้หดตัวบีบรัดโจรปล้นสวาทอย่างฉุนเฉียว โยธินขบกรามแน่นเค้นเสียงคำรามกระหึ่มกับแรงตอดตุบๆ ภายในของเลขาสาว เพราะเธอกำลังนวดเคล้นท่อนเนื้อเขาจนกระดุกกระดิกไม่ได้
“ที่รักจ๋า หนีบแน่นแบบนี้ก็ขยับไม่ได้สิจ๊ะ”
ชายหนุ่มเหงื่อแตกซิกคลี่ยิ้มแหยมองใบหน้าสวยหยาดเยิ้มที่ประดับรอยยิ้มหวานหยดมองเขา มือหนาบีบแก้มก้นเต็มตึงนวดเฟ้นเนิบช้าพลางส่งสายตาออดอ้อนขอร้องให้เธอเบาลงหน่อย คลายแรงบีบตัวที่ราวกับจะฆ่ากันให้ตายลงอีกสักนิด ก่อนที่ลูกชายเขาจะขาดเป็นสองท่อนจริงๆ
“พรีมทำอะไรคะ ก็คุณโยบอกให้พรีมบีบแน่นๆ พรีมก็บีบให้แน่นๆ แล้วนี่ไงคะป๋าขา จะเอาแรงกว่านี้ไหมคะ พรีมจะได้จัดให้!”
“ฮู้! จะขาดแล้วๆ คนดี เบาหน่อยครับ ผมผิดไปแล้ว”
โยธินหัวเราะแห้งๆ เคลื่อนมือขึ้นมาลูบแผ่นหลังแอ่นโค้งตามแนวสันหลัง พริมาสยิวกายพ่นลมหายใจร้อนผ่าว ขยับสะโพกหมุนวนเชื่องช้ายอมผ่อนแรงที่บีบรัดลง เปิดโอกาสให้จอมวายร้ายเดินหน้าโถมกระหน่ำราวกับพายุคลั่ง
เรือนร่างสูงกำยำอุดมด้วยกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบบดเบียดเสียดสีไปกับเรือนร่างเพรียวบางที่ด้านบนอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ ยอดถันชูชันถูกขบกัดด้วยริมฝีปากร้อนและฟันคมอีกครั้ง ขณะที่บั้นเอวหนาเหวี่ยงกระทบหาแอ่งน้ำหวานต่อเนื่อง สองหูได้ยินเสียงครวญครางด้วยความรัญจวนใจไม่หยุดหย่อนยิ่งทำให้ชายหนุ่มฮึกเหิม
อารมณ์ใคร่ของพริมาไต่ระดับขึ้นสูงทีละนิด และไม่นานก็ทะยานสู่ความหฤหรรษ์ระเบิดความสุขออกมาสุดขีด หวีดร้องเสียงแหลมโอบกอดวงแขนกอดรัดโยธินแน่น ซุกใบหน้าเข้ากับไหล่กว้าง รอจนความเสียวซ่านค่อยๆ สงบลงถึงปล่อยแขนออกจากตัวเขามายกมือขึ้นตีบ่าแกร่งสองสามทีด้วยความโมโห
“จำได้ไหมว่าพรีมเคยบอกอะไรคุณโย”
“อะไรกันพรีม ตอนมีความสุขก็มีด้วยกัน พรีมจะมาว่าผมไม่ได้หรอกนะ”
“แต่พรีมเคยบอกคุณแล้วว่าอย่าทำที่บริษัท แถมยังเป็นที่นี่อีก ถ้าเกิดใครมาเห็นเข้าจะทำยังไงคะ” ตาดุๆ ของพริมาตวัดมองผู้ชายหน้ามึนที่ยังคงสวมกอดเอวเธอไว้ไม่ยอมปล่อย
ภายในของเธอยังรับรู้ได้ถึงตัวตนของเขาที่แทรกลึก แม้ขนาดจะหดลงเล็กน้อยแต่ในความคิดเธอมันก็ยังใหญ่อยู่ดี
“ไม่มีใครเห็นหรอกที่รัก พรีมก็รู้ว่าผมขี้หึงขี้หวงพรีมจะตาย แล้วจะยอมให้ใครมาเห็นเรือนร่างสุดเซ็กซี่น่าขย้ำของพรีมได้ไง”
“นี่ขนาดหวงนะคะ ถ้าไม่หวงคงพาพรีมไปมีเซ็กซ์กลางแจ้งอวดคนอื่นเลยล่ะสิ” เสียงประชดประชันทำให้คิ้วเข้มกระตุก
โยธินหน้างอง้ำใช้หลังมือลูบไล้แก้มแดงระเรื่อของพริมา เคลื่อนลงมายังปลายคางเรียวแล้วเชยใบหน้างดงามเพริศพริ้งของเลขาสาวขึ้น ดวงตาดำขลับสุกสกาวราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า ทั้งลึกลับน่าค้นหา ทั้งดึงดูดใจให้หวั่นไหวหลงเคลิ้มตาม
ยิ่งนานวันพริมาก็ยิ่งมีอิทธิพลต่อหัวใจเขา ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องน่ายินดีหรือไม่ แต่เขาพอใจในสภาพที่เป็นอยู่
เรื่องจะพาหญิงสาวไปร่วมรักกันให้คนอื่นเห็น ไม่มีทางซะหรอก!
“เอ๊ะ! เดี๋ยวสิ...ทำไมมัน...ใหญ่ขึ้นอีกแล้ว”
ใบหน้าของพริมาเห่อร้อนขึ้นมาเมื่อบางส่วนในกายสาวเหยียดขยายพองตัวจนคับแน่น เธออึดอัดรู้สึกไม่สบายตัวจึงขยับสะโพกเบาๆ แล้วก็ต้องสะดุ้งเงยหน้าขึ้นมองเขาที่กัดฟันกรอดทำเสียงฮึมฮัมในลำคอ หยาดเหงื่อผุดซึมตรงขมับไหลกลิ้งลงมาตามโครงหน้าคมสัน
โยธินขยับตัวลงนั่งบนพื้นพร้อมกับร่างอวบอิ่มหอมกรุ่น ดันคนสวยนอนราบลงไปโดยตัวเองนั่งคุกเข่าบนส้นเท้า ฝ่ามือหยาบกร้านลูบไล้ผิวกายเนียนนุ่ม ลากเลื่อนมาขยุ้มก้อนเนื้ออวบอั๋นตูมเต่ง ใช้นิ้วโป้งขยี้ยอดถันสีชมพูสวยเหมือนเม็ดทับทิม ฟังเสียงครางกระเส่าแว่วหวานเสียวซ่านจนทั้งตัวสั่นระริก ห่อไหล่เข้าด้วยกัน แต่ไม่ได้หลบหนีจากสัมผัสปลุกเร้าอารมณ์ของเขา
ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงต่ำตวัดลิ้นสากระคายแลบเลียยอดถันชูชันแผ่วช้า จงใจเป่าลมหายใจร้อนผะผ่าวให้เลขาสาวขนลุกซู่ ท่อนแขนกลมกลึงบอบบางกระหวัดโอบรอบศีรษะเขาไว้ให้แนบริมฝีปากกลืนกินปลายถันน่ารัก เขาดูดเม้มเบาๆ ใช้ลิ้นดุนดันอย่างหยอกเย้า ก่อนกระซวกดูดแรงจนหน้าอกอวบอิ่มแอ่นขึ้น
พริมาน้ำตาคลอถูกไฟราคะแผดเผาร่างกายอีกครั้ง แล้วยกที่สองก็เริ่มขึ้น
โยธินสอดท่อนแขนกำยำใต้ข้อพับสาวสวยเซ็กซี่ สาวสะโพกสอบเข้าออกเป็นจังหวะเนิบช้ารับรู้ถึงโพรงสวาทที่กำลังรัดแน่นขมิบตอดถี่ๆ นุ่มนวลเหมือนกำมะหยี่ที่ให้ความรู้สึกดีจนอยากจะอยู่แบบนี้ตลอดไป
“อ๊ะ! คุณโย...จะหมด อื้อ! เวลาพักแล้วค่ะ พอเถอะ”
“รัดแน่นขนาดนี้แล้วยังบอกให้ผมปล่อยอีกเหรอพรีม ไม่ไหวหรอก อั่ก! อ่าๆๆ เสียวหัวชะมัด พรีมตอดแรงมาก ตื่นเต้นเหรอ”
โยธินยกยิ้มแป้นพลางใช้อุ้งมือใหญ่นวดเคล้นสองเต้าอร่ามล้นมือ ขยำบีบแรงจนคนใต้ร่างนิ่วหน้าฟาดฝ่ามือตีมือเขาดังเพี๊ยะ เจ็บซะจนร้องซี้ด และแก้เผ็ดด้วยการอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนๆ ใส่โพรงสวาทชุ่มชื้น
พริมาครางกระเส่าบิดเร่าอย่างทรมาน หัวใจเต้นแรงไม่เป็นส่ำ เสียวซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย ทุกอณูรูขุมขนร้อนระอุเหมือนถูกเปลวไฟแผดเผา ลมหายใจขาดหายเป็นห้วงๆ แอ่นหยัดสะโพกขึ้นหาสะโพกสอบที่ตีกระทบกระทั่งโพรงอ่อนนุ่มไม่หยุดหย่อน ในระหว่างที่ใกล้จะเสร็จสมอีกรอบ เสียงพูดคุยของพนักงานซึ่งกลับมายังออฟฟิศแล้วก็เริ่มทยอยดังเข้ามา
- ผู้เขียน
