หลังจากวันนั้นก็ผ่านมาเกือบสองอาทิตย์แล้วที่ดาราพรแวะเวียนมาหาคุณโยธิน เข้าออกบริษัทนี้ราวกับเป็นของตัวเอง พริมาไม่ได้ยินดียินร้ายกับเรื่องนี้ ยังคงทำหน้าที่ของตนต่อไป โดยไม่สนใจเสียงซุบซิบนินทาของคนรอบข้าง พวกพนักงานเริ่มพูดถึงคุณโยกับเธอคนนี้บ้างแล้ว และเริ่มคิดๆ ต่างๆ นานาว่าคุณดาราพรอาจเป็นตัวจริงของท่านประธานก็ได้
เธอเลือกที่จะรับฟังเงียบๆ ไม่ออกความเห็น เลขาท่านประธานอย่างเธอไม่ได้ว่างมากถึงขนาดนั่งคิดเรื่องไร้สาระได้ทั้งวัน เพราะตั้งแต่เช้าจดเย็นมีงานกองสุมกันจนแทบมิดหัว เวลาตื่นก็ต้องตื่นก่อนคนอื่น เวลานอนก็ยังต้องนอนทีหลัง แต่เมื่อเทียบกับเงินเดือนเดือนละหลายๆ หมื่นที่ได้รับก็ถือว่าคุ้มค่าเหนื่อย
เพียงปีเดียวเธอก็มีเงินเก็บสะสมจากตำแหน่งเลขาราวห้าแสน ยังไม่รวมกับเงินพิเศษที่คุณโยมอบให้เธอทุกเดือนอีกก็มากโขอยู่ เธอเคยปฏิเสธไม่ขอรับเงินตรงส่วนนี้แล้วแต่เขาไม่ยอม บอกว่ามันเป็นเงินท
