“แต่คิดว่าน่าจะภายในวันนี้ ช่วงนี้ท่านประธานไม่ค่อยออกไปไหนเพราะมีแขกคนสำคัญอย่างคุณเอรินมาอยู่ที่ทุกวัน คุณเอรินเป็นมัณฑนากรที่พึ่งเข้ามารับงานของบริษัท ทำงานมาตั้งนานก็พึ่งเห็นว่าผู้หญิงคนนี้นี่ล่ะค่ะที่ท่านประธานให้ความสำคัญเป็นพิเศษ ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอก็มาทานอาหารมื้อเช้ากับเที่ยงที่ห้องทำงานของคุณคลิฟตันทุกวัน”
ทุกวันตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาอย่างนั้นหรือ...ยิ่งฟังคำบอกเล่าจากซิดนีย์ก็ยิ่งทำให้มษยาเจ็บปวดในหัวใจ เธอยังยิ้มออกมาแม้ข้างในจะร้าวรานสักแค่ไหน เลขาสาวยังพูดต่อไปอีกว่า
“แหม...จะว่าไปคุณเอรินก็เป็นผู้หญิงที่สวยและเพียบพร้อมมาก ๆ เลยล่ะค่ะ ดูแล้วเหมาะกับท่านประธานมาก ๆ เลย”
“ค่ะ...ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”
มษยาถอยหลังกลับออกมาแต่ความรู้สึกตอนนี้เหมือนถูกกดดันจนอยากอาเจียนเต็มที หญิงสาวกลับไปยังโต๊ะของเธอภายในแผนกที่พนักงานคนอื่น ๆ ยังก้มหน้าทำงานอย่างตั้งใจ ทว่าเธอกลับไ
