กำแพงใจร้ายกับดอกไม้จากชายนิรนาม60%

967 คำ

โดนตีทีเดียว แต่วันนั้นญานิศากลับไปนอนร้องไห้อย่างไม่เข้าใจว่าตัวเองทำไมต้องร้องไห้หนักขนาดนี้ เธอร้องไห้จนเผลอหลับ ตื่นมาก็ยังใช้น้ำตาผสมกับน้ำจากฝักบัวอาบ เจ็บหรือ มันก็ใช่ โดนไม้เรียวตีขึ้นเป็นรอยแดงกลางสองมือแบบนั้นใครบ้างจะไม่เจ็บ แต่มากกว่าความเจ็บคือเธอน้อยใจในความแสนใจร้ายของเขา เขาอคติกับเธอ ...อาจตั้งแต่วันแรก เธอรู้ว่าตัวเองผิด แต่อยากรู้ว่าถ้านักศึกษาคนอื่นทำผิดแบบที่เธอทำแล้วเขาจะทำโทษแบบนี้ไหม จากวันนั้น หากเป็นคาบเรียนของอาจารย์ดลวัฒน์ สาวน้อยจะย้ายจากโต๊ะเลคเชอร์หน้าห้องไปนั่งหลังสุด ยังดีที่หลังสอบกลางภาคมีคาบที่เขาต้องสอนแค่อีกครั้งเดียว และหลังจากนั้น เธอก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลยจนกระทั่งวันสอบปลายภาควิชาภูมิคุ้มกันวิทยาที่เขามาเป็นอาจารย์คุมสอบ แต่ก็ไม่มีอะไรนอกเหนือเกินกว่าสถานะอาจารย์และลูกศิษย์พึงกระทำ เธอส่งข้อสอบให้และยกมือไหว้เขา ส่วนเขาพยักหน้ารับไหว้แล้วหันไปให้คว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม