ลูกน้องโทรมาบอกว่า เธอลงไปที่รถแล้ว เค้ารีบให้คนขวางเธอเอาไว้แล้วรีบตามลงไปทันที กว่าจะลงมาถึงลานจอดรถกินเวลาไปกว่าสิบนาทีเมื่อไปถึงเธอก็หายไปแล้ว เค้าหงุดหงิดอย่างมากเสียงเค้าดุดันถามออกมาว่าทำยังไง
เธอถึงหนีไปได้ ลูกน้องหน้าจืดเจื่อนตอบมาว่า
"คุณมินนี่บอกกับรปภ.ว่าผมเป็นโรคจิตจะลวนลามเธอ รปภ.เลยรวบตัวผมเอาไว้ให้เธอ ชานนหัวเราะลูกน้องลั่นอยากพอใจ เธอร้ายถูกใจเค้าที่สุด หนูน้อยมินนี่ หนีไปก่อนนะคะ จับได้วันไหน พี่จะจัดการปราบให้อยู่มือเลย
มินนี่หัวเราะออกมาอย่างพอใจ เธอคิดไว้แล้วว่าเค้าจะต้องมาไม้นี้ จบงานเสร็จเธอรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าคืนทีมงานแล้วออกอีกทางหนึ่งทันที ยังไม่วายเจอลูกน้องเค้าที่รถของเธอ
มินนี่ใช้ความเป็นดาราบอกกับพี่ยามด้วยท่าทางน่าสงสารว่ามีโรคจิตคอยตามเธอขอให้พี่ยามไปช่วยดูแล พี่ยามที่นี่มีน้ำใจดีเหลือเกิน เรียกเพื่อนมาอีกหลายคนคอยดูแลน้องมินนี่ เธอถึงได้ขับรถออกมาอย่างสวยๆ
"สมน้ำหน้า บอกแล้วว่าอย่ามายุ่งกับเธอ "
ชายหนุ่มเปิดดูตารางงานของเธอ มินนี่ทำงานยาวเหยียดเจ็ดวัน ถ่ายละคร เดินแบบ อีเว้นท์ เธอเอาเวลาที่ไหนพักผ่อน เค้ามองตารางงานเธอแล้วโทรหาคนที่คุ้นเคยทันที
" ถ่ายแบบพรุ่งนี้เอาเพชรไปใส่ไหม "
เค้าถามออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย คนโดนถามงงกับคำถาม
"อะไรพี่นนถามใหม่สิ" รุ่นน้องถามกลับมา
"เอาเพชรไปถ่ายแบบสิ จะเลือกให้แต่ขอไปดูด้วยนะ"
ชานนไม่ได้บอกแต่สั่ง เค้าวางสายแล้วลงไปที่โชว์รูมข้างล่างทันที มินนี่ใส่แบบไหนดี เค้ามองดูเครื่องประดับที่วางอยู่จำนวนหลายสิบแบบ ก่อนจะเรียกผู้จัดการให้มาเปิดตู้
ชายหนุ่มหยิบต่างหูกับกำไลขึ้นมาอย่างละห้าชิ้นแล้วยิ้มออกมา
"ทำความสะอาดให้เรียบร้อย แล้วเอาขึ้นไปให้ด้วย"
ผู้จัดการรับคำสั่ง เค้ายังไม่รู้ว่าเธอจะใส่ชุดแบบไหน แต่เพชรของเค้าใส่กับชุดอะไรก็สวย ถ้านางแบบสวย
"พรุ่งนี้เจอกันนะคะมินนี่"
นางแบบสาวเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่ลานแต่เช้าช่วงเช้าก่อนห้างเปิดทีมงานยืนรออยู่แล้ว นางแบบสาวเดินลงจากรถแล้วยกมือไห้วทักทายอย่างเป็นกันเอง
"น้องมินนี่มาแต่เช้าเลย ขอบคุณมากนะคะ"
ทีมงานขอบคุณอย่างเกรงใจ ส่วนใหญ่แล้วจะไม่นัดเช้าขนาดนี้แต่งานนี้ถ่ายในห้างสรรพสินค้า ทางทีมงานต้องการความเป็นส่วนตัวมากๆ นั่นเอง
"ไม่เป็นไรค่ะ มาก่อนจะได้รีบถ่าย มินนี่โอเคค่ะ"
หญิงสาวเดินตามทีมงานเข้าไปในห้าง เธอพร้อมแล้วสำหรับงานวันนี้ ชุดแซกสีหวานที่ใส่มากับรองเท้ารัดส้นสีขาวทำให้เธอดูน่ารักสวยหวาน
"มินนี่มาแล้วค่ะ" เธอส่งเสียงทักทายนำไปก่อน ช่างหน้าช่างผมเตรียมตัวเข้ามาดูแลทันที
"เดี๋ยวขอตัวมินนี่สักครุ่นะ พี่หาของให้น้องกินก่อนเดี๋ยวนางแบบเป็นลม"
เจ้าของงานเดินเข้ามาดึงตัวเธอไป มินนี่หันไปตามเสียงแล้วยกมือไห้ว
"มินนี่ขอกาแฟกับขนมปังแผ่นเดียวพอค่ะ อย่าวุ่นวายเลย"
เธอไม่อยากเรื่องมากวุ่นวาย หญิงสาวอีกคนส่ายหน้า
" ไปเร็วรีบกินเดี๋ยวช้า" เธอจึงเดินตามออกไปแต่โดยดี
ร้านกาแฟชื่อดังที่ยังไม่เปิดให้บริการ เปิดไฟสว่างรออยู่แล้ว มินนี่ยิ้มออกมา
"มัฟฟิ่นเค้าอร่อยค่ะ" เธอชวนคุย คนที่เดินนำหน้ายิ้มออกมา
"พี่มี สปอนเซอร์จะแนะนำให้รู้จัก มินนี่ควรจะรู้จักเอาไว้ เครื่องประดับวันนี้ที่สวมเป็นของเค้าจ้ะ"
มินนี่รู้สึกสังหรณ์ใจนิดๆ แล้วจริงดังคาด เค้ารออยู่แล้ว
"มินนี่ พี่ชานน เจ้าของไดมอนด์วิงค์"
มินนี่มองหน้าเค้าแล้วยกมือไห้ว ชายหนุ่มรับไห้วแล้วยิ้มออกมา
"เชิญนั่งครับ"
เค้าชวนเธอนั่ง มินนี่ทำสีหน้าราบเรียบอย่างไม่บอกอารมณ์ บุคคลที่สามลุกขึ้น
"พี่สั่งกาแฟให้นะ มินนี่เอามัฟฟิ่นกับลาเต้นะ" เธอตัดบทรีบลุกขึ้นทันที
"เจอกันสักทีนะคะ มินนี่ อย่าหนีอีกเลยเหนื่อยเปล่า"
เค้าใส่เธอทันที มินนี่ทำหน้างอไม่รับแขกกลับ
"ไม่ชอบดอกไม้หรอครับ"
"ชอบดอกไม้ แต่ไม่ชอบเจ้าของดอกไม้" เธอตอบทันทีที่เค้าถามจบ ชานนยิ้มอย่างพอใจ
"ตอนนี้ไม่ชอบ ต่อไปไม่แน่"