คุณมาเฟียกับเมียเด็ก

ตอนที่ 7

"วันเกิดต้องมีความสุขสิ"

"ก็ไม่ได้ทุกข์นี่คะ!"

"นับต่อจากนี้พี่จะทำให้หนูมีความสุขที่สุดเลยอายตา" เขาดึงเธอเข้ามาเต้นรำทั้งที่ไม่ค่อยชอบและหลีกเลี่ยงทุกครั้งที่ต้องร่วมงามสังคมแต่พอมีเมียตัวเล็กอยู่ในวงแขนแล้วเห็นรอยยิ้มกว้างแสนน่ารักแบบนี้ทำให้รู้สึกมีความสุขมากๆ

เราใช้เวลาปาร์ตี้ไม่นานเท่าไรนัก พ่อแม่ของเธอก็เมาส่วนยัยหนูแทบไม่หลงเหลือสติแล้ว เราขึ้นลิฟท์ไปพร้อมกันและเมื่อประตูลิฟท์เปิดออกในชั้นสี่อาหนึ่งก็ยิ้มกว้างให้แล้วเดินออกไปเหลือแค่น้ารวีที่ยิ้มกว้างอยู่จนมาถึงชั้นห้าก็หันมองสยัยหนูด้วยแววตาเอ็นดูก่อนจะมองเขาที่อุ้มยัยหนูแนบอกประคองไว้อย่างดี

"รู้ไหมว่าเธอเป็นคนแรกที่น้องอายตาคบเลยนะ อย่าทำน้องเสียใจนักล่ะ"

"ครับคุณน้ารวี"

"น้องอายตาอาจจะดื้อไปบ้างแต่ไม่ใช่เด็กนิสัยไม่ดีแค่ต้องใช้ไม้อ่อนในการตักเตือนสั่งสอนและถ้ามีอะไรคุยกับน้าได้เลยไม่ต้องเกรงใจ"

"ครับ" เขาเป็นแฟนคนแรกของยัยหนูก็ไม่แปลกที่พ่อแม่ของเธอจะเป็นห่วงแต่รู้ไหมว่าตอนนี้คนที่น่าเป็นห่วงมันคือตัวเขาเองมากกว่า เพียงแค่วันเดียวที่ได้ใกล้ชิดโดยปราศจากเซ็กซ์ก็รู้สึกว่าไม่อยากจะเรื่องของเราจบที่สามเดือนแต่อยากจะอยู่นานกว่านั้น

ถ้าลองคบเล่นๆสักแปดสิบปีจะได้ไหมว่ะ?

พาเมียมาที่ห้องแล้วก็วางลงบนเตียงนุ่มก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบข้อความเพื่อนที่ถามเรื่องเมียเด็ก เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมข่าวถึงไปไวขนาดนี้แถมแม่ยังโทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ตอนเย็นจะไปหาที่บ้านให้เขากลับไปและถ้าหากพาเมียไปด้วยจะดีมาก

แค่มีความรักอีกครั้งทำไมทุกคนดูตื่นเต้น?

...ห้าปีแล้วสินะ!

แม่กลับมาจากเมืองนอกเมื่อไรไม่รู้เพราะขนาดน้องชายทั้งสองคนก็ยังไม่รู้เลย เขายังไม่พร้อมจะพาอายตาไปเพราะเดี๋ยวถ้าเจอกันพ่อแล้วจะเป็นเรื่องอีก

พ่อยังปากเสียไม่ยอมรับเรื่องเขากับอายตาง่ายๆหรอกแต่ก็ให้คนแอบสืบประวัติเมียอย่างลับๆคาดว่าอีกไม่นานคงจะรู้ทุกอย่างยกเว้ยข้อตกลงของเขากับเธอที่ผูกมัดเราสองคนภายใต้เงินสิบล้าน แต่เรื่องที่น่ากังวลที่สุดในตอนนี้คงจะเป็นไอ้พายุที่น่ายิ้มแป้นเมื่อรู้ว่าเขามีเมียเป็นตัวตนในรอบห้าปี

มันกับเขาทะเลาะกับทุกเรื่องมาตลอด!

ชักจะเป็นห่วงเมียแล้วสิ!!

ความจริงก็ไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับญาติห่างๆคนนี้นักหรอกแต่ว่ามันเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้คนรักเก่านั้นถูกรถชนตาย ถึงเรื่องมันจะผ่านมาห้าปีแล้วทุกอย่างจบลงแต่ก็ใช่ว่าจะลืมทุกอย่างไปเสียเมื่อไร

เขาเป็นลูกชายคนโตพ่วงด้วยตำแหน่งมาเฟียที่ถูกยัดเยียดมาตั้งแต่เกิดจนชินชากับทุกสิ่งที่โหมกระหนำเข้ามาอย่างไม่ลดละ ทุกเวลาทุกนาทีนั้นเต็มไปด้วยความเสี่ยงมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ในตอนนี้มีเมียอีกครั้งก็ต้องระวังมากยิ่งขึ้นเพราะศัตรูจะผุดขึ้นมาจากตรงไหนก็ไม่มีใครรู้ได้เลย

"แอบคุยกับกิ๊กเหรอ?"

"ตื่นนานรึยัง?"

"เมื่อกี้นี้เอง"

"พี่คุยกับเพื่อนไม่ใช่กิ๊กที่ไหนหรอก"

"หนูหิวน้ำอะลงไปเอาให้หน่อยสิ เอาเค้กมากินด้วยนะ"

"มันดึกแล้วนะจะกินอีกเหรอ?"

"งั้นหนูลงไปเอาเองก็ได้!"

"เดินให้ตรงก่อนเถอะยัยหนูค่อยคิดจะลงไปชั้นล่างเอง"

"แล้ว…"

"เดี๋ยวพี่ไปเอาให้เองรอแป๊ปเดียวนะ" ยัยหนูอายตายิ้มกว้างให้ด้วยความชอบใจที่ถูกตามใจง่ายๆแบบนี้

มือเล็กๆยกขึ้นมาคล้องคอดึงให้ลงไปจูบอย่างดูดดื่มปลุกเร้าอารมณ์ให้ลุกฮืออย่างง่ายดาย มือใหญ่ลูบแผ่นหลังบางไล่ลงต่ำถึงบั้นท้ายอวบแล้วบีบขย้ำด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะยกสะโพกนุ่นขึ้นให้เรียวขาเล็กตวัดรัดเอวสอบเพื่ออุ้มกระเตงเดินไปยังเตียงของเรา

"ขอบคุณที่อุ้มมาส่งค่ะพี่มิเกล"

"ที่รัก"

"ขอบคุณค่ะที่รัก"

"แล้วพี่จะรีบขึ้นมาอย่าพึ่งหลับก่อนละ" เธอช่างยั่วยวนได้ใจจริงๆแล้วแบบนี้จะอดใจไหวเหรอว่ะ

อายตานอนบนเตียงนุ่มหลังจากได้ยินเสียงประตูห้องปิดก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกแล้วไปอาบน้ำให้สดชื่นขึ้นกว่าเดิมแล้วเดี๋ยวจะมากินเค้กวันเกิดต่อพออิ่มก็ค่อยนอน เมื่อตอนค่ำกินไปได้แค่ไม่กี่ค่ำเพราะมีเมนูอื่นเต็มไปหมด พอได้ดื่มวิสกี้ของพ่อและไวน์ของแม่ก็รู้สึกมึนเบลอกินอะไรต่อไม่ได้แล้ว

เธออาบน้ำไม่นานก็รู้สึกว่ามีคนเข้ามาอาบด้วยและมือใหญ่หยาบกร้านช่วยถูสบู่ลูบไล้ไปอย่างช้าๆ เขาดันตัวเธอไปจนชิดผนังแล้วจูบอย่างรุนแรงเต็มไปด้วยมวลอารมณ์แห่งความต้องการจะปลดปล่อยออกมาและเมื่อเปิดน้ำล้างฟองสบู่ออกหมดพี่มิเกลก็คุกเข่าลงจับขาขวายกขึ้นวางพาดบ่าแล้ว

"วันเกิดทั้งที่ต้องกินเค้กให้อิ่ม"

"อ่า...กินอย่าให้เหลือล่ะ"

มือเล็กวางลงที่บ่าใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อจิกเล็บระบายความเสียวซ่านออกไปเมื่อถูกกลืนกินด้วยความช่ำชองของเขา ลิ้นอุ่นชื้นตวัดขึ้นลงปัดป่านไปมาได้ดีเหลือเกินยิ่งก้านนิ้วยาวทะลุทะลวงเข้าในช่องคับแสนร้อนขยับเร่งเร้าในจังหวะรุนแรงความต้องเหมือนว่าถูกโหมกระหน่ำให้แรงขึ้นไปอีก เพียงในเวลาไม่นานร่างกายเกร็งกระตุกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว

ริมฝีปากถูกจูบอย่างรุนแรงอีกครั้งในขณะที่ร่างกายสั่นคร่อนไปตามแรงโยกของสะโพกดุ แก่นกายแสนร้อนเสียบแทงเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างรุนแรงจนแทบจนทนยืนต่อไปไม่ไหว

"พี่มิเกลหนูจุกนะ!"

"เป็นเมียพี่ต้องอดทนหน่อยสิที่รัก"

"อื้ม...เจ็บ…"

"ทนอีกนิดที่รัก...อ่า...เจ็บนิดเดียว"

จังหวะโยกเร่งเร้าหนักหน่วงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว อายตาถูกจับหันหน้าเข้าผนังเอวบางถูกมือใหญ่รั้งออกมาแอ่นบั้นท้ายรับแรงกระแทกกระทั้นที่หนักยิ่งขึ้นกว่าเดิม

เสียงครางดังลั่นห้องน้ำเปลี่ยนความเย็นฉ่ำให้ร้อนฉ่าไปด้วยราคะอันมากล้นของมาเฟียแสนเอาแต่ใจไม่หยุดหย่อน ใบหน้าสวยหันมารับจูบรุนแรงที่ดูดกลืนเอาเสียงครางลงไปในลำคอผสมเข้ากับน้ำลายของเราทั้งคู่

ตัวเอนพิงหน้าอกใหญ่แทบจะหมดแรงยืนต่อไหวตัวยังสั่นสะเทือนอย่างหนัก มือหยาบกร้านบีบขย้ำหน้าอกอวบระบายอารมณ์ออกไปก่อนจะเปลี่ยนท่าหมุนตัวเธอหันกลับมาหาแล้วอุ้มกระเตง เอวเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นเข้าหา ปากก็จูบซุกไซ้ไม่หยุดทิ้งร่องรอยตีตราความเป็นเจ้าของแล้วดูดเม้มเต้าอวบอย่างหนักในจังหวะสุดท้ายก็ตอกอัดเข้าเต็มลำจนเธอแอ่นตัวทิ้งน้ำหนักให้เขารองรับทุกอย่างด้วยความเสียวซ่านจนแทบคลั่ง

แก่นกายกระตุกฉีดพล่านหยาดน้ำอุ่นจนไหลอาบออกมาตามเรียวขาของเราทั้งคู่ เขาอุ้มเมียเด็กที่หมดแรงเดินลงอ่างอาบน้ำแล้วเปิดน้ำเย็นฉ่ำในขณะที่เธอนั่งซบหน้าอกยังเหนื่อยไม่หายทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแค่ถูกกระแทกจนตัวสั่นเท่านั้นเอง

"ใครให้พี่สดห่ะ?"

"พี่ปลอดภัยน่า"

"แต่หนูเรียนอยู่นะเกิดพลาดท้องขึ้นมาจะเป็นเรื่องเอาได้ คนประสบการณ์เยอะแบบพี่น่าจะรู้ดีกว่าหนูว่าต้องเตรียมอะไรมาบ้าง!"

"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปซื้อยาให้เอง"

"ไม่ต้องหรอก!"

"เอ้า!"

"หนูฝั่งยาคุมเอาไว้กันพลาดแล้ว"

"รอบคอบนะเรา!" ยอมรับเลยว่าเธอรอบคอบมากจริงๆแล้วถ้ารู้แบบนี้ครั้งต่อไปจะเอาสดก็ย่อมได้ยังไงเมียก็ไม่ท้องแน่นอน แต่เดี๋ยวเพื่อความสบายใจของเธอพรุ่งนี้จะไปตรวจสุขภาพมายืนยันว่าปลอดภัยจากทุกโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เพราะตลอดหลายปีมานี้ไม่เคยพลาดต่อให้เมามากก็ตาม

หลังจากอาบน้ำไปไม่นานก็อุ้มเมียเดินตัวเปล่าออกจากห้องน้ำไปนั่งกินขนมเค้กด้วยกัน เขานอนบนเตียงมองเมียที่ยิ้มกว้างด้วยความชอบใจและไม่รู้ว่าทำไมยัยหนูถึงสดใสได้มากขนาดนี้

"จะทำอะไรอะ!?" ปากที่เลอะเค้กเล็กน้อยยิ้มแบบมีเลสนัยส่วนมือเล็กๆก็ถือช้อนเปื้อนครีมเค้กเอามาป้ายที่หน้าท้องอกยาวไปถึงแก่นกายที่ยังหลับไหลอยู่อย่างสงบ

"เป่าเทียน"

"ระวังจะไม่ได้นอนละพอดีเทียนดับยาก"

"หู้ย...กลัวจังเลยอ่า…" เขายิ้มกว้างท้าทายกันส่วนเธอก็ไม่ชอบให้ใครท้าทายด้วยสิ ของแบบนี้มันยอมกันได้ที่ไหนเล่าต่อให้คนตรงหน้าจะเป็นมาเฟียตัวสูงใหญ่เหมือนยักษ์ก็ตามเถอะ

อายตาขยับตัวเข้าไปจูบริมฝีปากหยักแผ่วเบาก่อนจะลากลิ้นอุ่นไปกินเค้กที่ป้ายเอาไว้แล้วดูดจนแดงเป็นจ้ำๆ หัวนมสีชมพูเข้มแข็งสู้ลิ้นเมื่อถูกดูดเลียไม่หยุดตัวก็เริ่มเกร็งขึ้นมาแล้ว ลิ้นชื้นขยับเคลื่อนลงมายังหน้าท้องเลียเอาครีมเค้กสีม่วงอ่อนจนหมดเกลี้ยงไม่หลงเหลือแม้แต่เศษเสี้ยวแล้วยิ้มกว้างให้เขา

จะเป่าเทียนเล่มใหญ่ให้ดับคาปากเลย!