คุณมาเฟียกับเมียเด็ก

ตอนที่ 4

อายตานั่งกินขนมกับกาแฟเย็นเงียบๆไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนอะไรสักนิดเพราะว่าวันนี้ในเวลาไม่ถึงครึ่งวันมีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นเต็มไปหมดเลย เมื่อเช้าจ่ายเงินค่าตัวให้เขาไปสามหมื่นบาทเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้ชายขายน้ำจนกระทั่งเมื่อชั่วโมงก่อนที่เจอกันอีกครั้งถึงรู้ความจริงว่าแท้จริงคือมาเฟีย พ่อก็ให้เงินสามล้านบาทเพื่อไม่ให้เธอไปสนใจแล้วแย่งมาแอบกินลับๆแต่เขาก็ใช้เธอเพื่อเอาตัวรอดและให้เงินอีกสิบล้านสำหรับแกล้งคบกันสามเดือน

โดยรวมแล้ววันนี้ได้กำไรเยอะนะ!

"ตัวแค่นี้แสบนักนะเรา!"

"อะไร?"

"พ่อแม่ก็ไม่ดุทำไมต้องเล่นใหญ่ห่ะ?"

"ก็เผื่อไม่เชื่อไงแล้วพี่มิเกลจะบ่นทำไมห่ะ?"

"พ่อพี่เรียก"

"ก็ไปสิเกี่ยวอะไรกับหนูล่ะ"

"เพราะว่าเราคบกันไง!"

"ก็ได้ ขับรถไปเองนะ"

อายตาหยิบแก้วกาแฟที่ยังดื่มไม่หมดเดินออกไปเพื่อที่จะคุยกับพ่อของเขาต่อในเรื่องของเราที่จะปั้นน้ำเป็นตัวอีกครั้ง

พี่มิเกลดูเครียดนิดหน่อยไม่แน่ใจว่าพ่อเขาดุรึเปล่าและจากตอนแรกที่จับมือก็เปลี่ยนเป็นโอบไหล่แทนทั้งที่ตรงนี้เราไม่จำเป็นต้องสร้างภาพตบตาใครว่ารักกันอยู่

มาถึงร้านอาหารไม่ไกลมากท่าทีของพี่มิเกลก็เปลี่ยนไปมากกว่าเดิมอีก เขาไม่ยิ้มออกมาเลยทำให้รู้สึกกดดันไปด้วย พ่อของเขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างเสียมารยาทที่สุด

"ใจคอแกจะไม่บอกพ่อเลยรึไงว่ามีเมียแล้ว!"

"แล้วพ่อเคยถามอะไรไหมล่ะ? ตอนคุยกันก็บอกมาดูตัวเฉยๆไม่ใช่รึไง พอยอมมาเจอก็คิดวางแผนจะจับหมั้นซะงั้น!"

"หนูอายตาตาต่ำมากนะที่มาคบกับมิเกล เลิกตอนนี้ยังทันนะน้องอายตา"

"หนูไม่ได้ตาต่ำค่ะ! หนูแค่กำลังลดตัวมาคบกับคนอย่างเขาต่างหากแล้วคุณลุงช่วยมองหนูเหมือนคนปรกติหน่อยสิคะ เล่นมองตั้งแต่หัวจรดเท้าแบบนี้เหมือนดูถูกกันมากเลยนะ"

"น้องอายตายังเด็กยังมีอนาคตที่ดีกว่านี้ น้องอายตาเอามิเกลไม่อยู่หรอกขืนคบกันไปก็ไม่รอดอยู่ดีคนที่เสียใจที่สุดจะเป็นตัวหนูเองนะและลุงแค่มองเฉยๆไม่ได้ดูถูกสักนิด หรือถ้าจะให้พูดตามจริงหนูเทียบเชอร์รี่ไม่ติดทั้งกิริยาและการศึกษา"

"ขอบคุณค่ะที่บอกให้รู้แต่แล้วยังไงเหรอคะลุงไมค์ คือหนูพึ่งจะเรียนแค่ปีสองเองนะจะเอาอะไรไปเทียบกับคนที่จบปริญญาโทได้ล่ะขนาดอายุยังต่างกันเลย แต่ถ้าลุงไมค์อยากได้พี่สาวหนูมาเกี่ยวดองมากงั้นก็บอกพี่มิเกลให้ไปแต่งงานกับพี่เชอร์นี่สิคะ ถ้าพี่มิเกลยอมแต่งงาน หนูก็จะยอมเสียสละผู้ชายห่วยๆคนนี้ให้"

"อายตา!"

"แหม่...แค่เมียยังปกป้องไม่ได้ก็ไม่รู้จะแย่งมาทำไมให้เหนื่อยเหมือนกันเนอะ ดูสิเขานั่งหัวโด่อยู่แบบนี้ยังปล่อยให้ลุงไมค์ว่าหนูฉอดๆเหมือนพ่อค้าปากตลาดไม่มีผิด เอาลูกชายคนดีคุณลุงกลับไปเลยสิคะหนูยกให้คืนเลย"

"ใจเย็นๆก่อนยัยหนูนั่นพ่อพี่นะ!"

"ก็แล้วไงคะ? พ่อพี่มีสิทธิ์อะไรเอาพี่เชอร์รี่มาเทียบกับหนูด้วยแล้วพี่เป็นแฟนประสาอะไรปล่อยให้พ่อตัวเองพูดกับหนูแบบนี้ หนูก็อยู่ของหนูดีๆไม่ลดตัวไปเปรียบเทียบกับใครแล้วพ่อพี่เอาความกล้ามาจากไหนพูดจาแบบนี้คะ พ่อแม่หนูยังไม่เห็นว่าอะไรสักคำเดียว พี่นี่มัน...ห่วยกว่าที่คิดนะ!" เธอพูดจบก็ลุกขึ้นไม่เสียเวลายกมือไหว้ผู้ใหญ่ที่ไม่มีมารยาทหรอกหรือสนใจมาเฟียใจเสาะแบบเขาหรอก เธอกำลังจะเดินออกไปเขาก็จับมือเอาไว้แต่อารมณ์ตอนนี้ไม่พร้อมจะรับฟังใครทั้งนั้นเลยสลัดออกแล้วเดินหนีออกมาสงบสติอารมณ์ที่ฟุ้งซ่านให้สงบลง

"พ่อพูดเหี้ยอะไรเนี่ยรู้ตัวไหม!?"

"ยังไงเชอร์รี่ก็เหมาะกว่า!"

"ถ้าชอบมากไม่แต่งเองวะ!"

"ไอ้มิเกล!!"

"อายตามีดีไม่แพ้ใครแล้วผมก็คบกับน้องอยู่ ถึงพ่อไม่ชอบก็น่าจะให้เกียรติกันบ้างดิ น้องอายุแค่สิบเก้าเองนะพ่อพูดอะไรใช้สมองคิดหน่อยไม่ใช่เอาแต่ใจตัวเองอย่างเดียว ถ้าผมง้อเมียไม่ได้ล่ะก็อีหนูของพ่อทุกคนได้ตายอนาถแน่!"

"เด็กนั่นมันเอาแกไม่อยู่หรอก!"

"แล้วคิดว่าเชอร์รี่เอาอยู่เหรอ!?"

อายตานั่งสูดลมหายใจเข้าลึกๆพยายามให้ใจเย็นที่สุดกับสิ่งที่กระตุ้นความรู้สึกแพ้จนแทบจะสาดน้ำใส่หน้าคนแก่หน้าย่นพ่อพี่มิเกลให้เลิกปากดีสักที รู้ไหมว่าที่ผ่านมาเธอถูกเปรียบเทียบหลายต่อหลายครั้งตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ทุกอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไปไหน

ไม่น่าเอาตัวไปยุ่งกับเรื่องพวกนี้เลย!

"อยู่นี่เองพี่หาตั้งนานนึกว่ากลับแล้วซะอีก"

"เดี๋ยวฉันโอนเงินให้คืน"

"ใจเย็นๆก่อนน้องอายตา พี่รู้ว่าพ่อพูดแรงเกินไปหนูน่าจะโกรธมากแต่ว่าเรื่องของเรามันมาถึงขนาดนี้แล้วจะถอยได้ไง?"

"พี่นั่งหัวโด่อยู่ตรงนั้นฟังเขาด่าว่าหนูแล้ว…"

"พี่ขอโทษ พี่ก็ไม่คิดว่าพ่อจะพูดแบบนี้ปรกติน่าจะดีใจด้วยซ้ำที่พี่มีแฟนรวยขนาดนี้"

"ก็เพราะหนูมันไม่มีอะไรดีสู้พี่เชอร์นี่ได้ไง!"

"ใจเย็นๆสิน้องอายตา พี่ว่าเราไปหาสถานที่ส่วนตัวคุยกันดีกว่าไหมที่นี่คนเยอะเกินไป" เขาต้องจับมือเล็กดึงให้ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปพร้อมกันพอดีกับที่ลูกน้องคนสนิทรีบมาหา

"บอสเดี๋ยวก่อนสิ!"

"กูเคลียร์กับเมียอยู่เนี่ย!"

"แล้วผมตอบคุณท่านยังไงเรื่อง...เมียบอส"

"ก็บอกว่ากูแอบคบมาสองเดือนแล้วมึงก็แทบไม่รู้เรื่องแต่มีปัญหาเลยยังเปิดตัวไม่ได้ มึงบอกไปเลยว่าเด็กๆของกูตามราวีเมียไม่หยุดไหนจะยังไม่อยากให้ไอ้พายุรู้เรื่องอีกเดี๋ยวปัญหาใหญ่จะตามมาเยอะ กูกำลังมีเรื่องกับมันกลัวจะลามมาถึงเมียเหตุผลแค่นี้พ่อน่าจะรู้อยู่แล้วถ้าไม่โง่เกินไป"

"แล้วนี่บอสจะไปไหน?"

"คืนนี้นอนบ้านเมีย แล้วดึกๆกูโทรหา"

"ยัยหนูนี่ชรัสคนสนิทของพี่เอง"

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

ชรัสก้มหน้ายิ้มรับก่อนที่เจ้านายจะโอบไหล่พาเมียเด็กเดินออกไป เขางงมากนะไม่รู้จริงๆว่าไปจีบกันตอนไหนทั้งที่อยู่ด้วยแทบตลอดเวลา อีกอย่างคือเจ้านายยังนอนกับเด็กในสังกัดอยู่เลยแล้วแบบนี้จะเกิดอะไรขึ้นว่ะถ้าเมียเด็กรู้ขึ้นมา

เจ้านายมีเมียเท่ากับหายนะ!!