ลูส ลูเธอร์ & อนาสตาเซีย เบนเน็ต [2/2]
1253 คำ
ซึ่งในคืนนั้นลูสทำตามที่อนาสตาเซียต้องการ หลังการแสดงจบลงเขาเดินทางกลับพร้อมผู้ติดตามเพียงคนเดียวคือครูก้า แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นหูพ้นตาของอดัมไปได้ อดัมรู้ว่าลูส ลูเธอร์มาชมการแสดงครั้งนี้ด้วย แต่ตอนนั้นอดัมยังไม่รู้ว่าการที่ลูสมาปรากฎตัวที่นี่สาเหตุมาจากอนาสตาเซีย นางฟ้าของพ่อนั้นเอง
และหลังจากนั้นอีกสามวัน ลูสก็ได้รับข้อความที่เขาเข้าใจว่ามาจาก อนาสตาเซีย แต่ก่อนที่ลูสจะทันไหวตัวทันว่า ร้านอาหารนั้นผิดปกติ เขาถูกฟาดจากด้านหลังและมารู้สึกตัวอีกครั้ง เขาก็มาปรากฎตัวที่ฟิลาเดลเฟีย ในเซฟเฮ้าส์ของอดัม เบนเน็ต มาเฟียแห่งฟิลาเดลเฟียแล้ว
“อื้มมมม...” ลูส ขยับแขนทั้งสองข้างที่ถูกตรึงด้วยโซ่ เพื่อตรวจสอบผนังห้องที่ต้นทางโซ่ตรึงไว้ “ผลั๊ว” เสียงประตูถูกผลักเข้ามา
“…ไม่ต้องพังหรือทำลายผนังห้องหรอก” ลูส หลี่ตามองชายที่เดินเข้ามาในห้อง “ท่านอดัมให้มาปล่อยคุณ” ชายคนนั้นเดินเข้าไปไขกุญแจปลดล็อค
“ทำไม?” ลูส ถามพร้อมกับดึงแขนของตัวเองคืนแนบลำตัว
“เชิญคุณกลับไปได้” เซต พูดและยื่นกระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์คืนให้กับลูส “รถของเรา จะไปส่งคุณที่สนามบิน แต่เราต้องปิดตาคุณ”
“แล้วถ้าผมไม่ยอมให้พวกคุณทำแบบนั้น” เซต ยิ้มก่อนจะตอบว่า
“…นั้นคือสิ่งที่ท่านอดัมหวังไว้ เพื่อที่เราจะกำจัดคุณได้อย่างไม่ต้องรู้สึกผิด ซึ่งจริงๆแล้วพวกเราไม่มีมันเลยความรู้สึกนั้น ผมก็อยากให้คุณต่อสู้ แต่ทางออกเดียวของคุณคือประตูนั้น ที่มีคนพร้อมอาวุธรอกำจัดคุณทันทีที่คุณออกไปเพียงคนเดียว” ลูส ยิ้ม
“คุณจึงเดินเข้ามาคนเดียว ไร้ซึ่งอาวุธ เพียงเพื่อให้ผมโต้ตอบ...ซึ่งผมก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องทำแบบนั้น ทั้งๆที่ผมก็จะออกจากที่นี่ได้อย่างไม่ต้องเสียเหงื่อ”
“นับว่าคุณเลือกได้ฉลาด...” เซต พูดพร้อมกับดึงหมวกดำออกมาจากกระเป๋าและมองหน้าลูส ซึ่งลูสยอมให้เซตคลุมศีรษะเขาอย่างง่ายดาย และทุกอย่างก็มืดมิดลงกว่าเดิม เมื่อเซตบอกเขาเดินตามทิศทาง จนกระทั่งลูสเข้ามานั่งในรถ เขาก็ยังไม่ได้รับอนุญาตให้เอาหมวกดำที่ปิดใบหน้าเขาออก จนเวลาผ่านไปนานหลายสิบนาที
ลูส หลี่ตาอีกครั้ง เมื่อเซตดึงหมวกดำออกจากศีรษะเขา แสงสว่างจากรอบข้างบ่งบอกให้เขารู้ว่าเขามาถึงสนามบินแล้ว
“เดี๋ยว!” เซตยกแขนยืดยาวออกไปดักหน้าลูส ที่กำลังจะลงจากรถ ลูส ทำเพียงหันมามอง... “ท่านอดัม ฝากมาบอกว่า ไม่ต้องการให้คุณมายุ่งและเข้าใกล้คุณหนูอนาสตาเซียอีก”
ลูส ไม่ตอบปฎิเสธหรือรับปาก เพราะนั้นจะเป็นสิ่งสุดท้ายในชีวิตที่เขาจะทำ และลูสก็รู้ด้วยว่าชายข้างกายไม่มีทางทำอะไรเขา ทั้งๆที่เขาไม่รับปากอะไรทั้งนั้น ลูสเปิดประตูและลงจากรถไป ทุกการย่างก้าวของลูสเต็มไปด้วยความมั่นคงและมั่นใจในการตัดสินใจของตัวเอง
เซต ทำเพียงมองตาม เพราะเขาไม่ได้รับคำสั่งมาให้ทำอันตรายใดๆ ลูส ลูเธอร์ คนนี้ และสายตาสุดท้ายของลูส ทำให้เซตต้องไปบอกท่าน อดัมว่า ลูส ลูเธอร์ ไม่ใช่คนที่ใครจะสั่งและควบคุมได้ง่ายๆ
“เรียบร้อย” อดัมเอ่ยกับอนาสตาเซีย ที่มองภาพเคลื่อนไหวถ่ายทอดสดที่หน้าจอMacBook ที่พ่อของเธอให้เธอดูลูสที่ขึ้นรถสีดำที่มารอรับเขาที่ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์นเอฟ. เคนเนดี “คราวนี้ แอนนี่เตรียมเดินทางไปอยู่กับคุณปู่สักพัก”
“พ่อ!” อนาสตาเซีย ร้องเรียกอดัมอย่างตกใจ เธอไม่ได้รู้สึกแย่ที่จะได้เจอคุณปู่พีทกับคุณย่าหนูนา แต่เธอรู้ว่าพ่อกำลังจำกัดพื้นที่ของเธอเพียงเพื่อกันเธอออกห่างจากลูส ลูเธอร์
“แอนนี่ ฟังพ่อนะ...ลูส ลูเธอร์ ไม่ใช่คนที่พ่อจะนอนหลับลงได้ยามที่เขามาเข้าใกล้ลูก”
“เขาเป็นคนเลวเหรอคะ?” อนาสตาเซีย อยากจะกัดปากตัวเองที่จู่ๆ พูดถามออกไปแบบนั้น เพราะเธอต้องไม่แคร์และสนใจลูส ลูเธอร์คนนี้ มันต้องเป็นแบบนั้น เขากลับไปแล้ว ก็ควรจะจบเพียงเท่านั้น และคำถามแบบนั้นของบุตรสาวทำให้อดัมหวั่นวิตกอยู่ในเบื้องลึกของความรู้สึกเช่นกัน
“เรื่องนั้นพ่อบอกไม่ได้ แต่ลูส ลูเธอร์ มีศัตรูมากเกินไป” น้ำฟ้านั่งเงียบๆ มองพ่อลูกที่คุยกัน อดัมกับอนาสตาเซีย ไม่ใช่เหมือนกันเพียงแค่ความเป็นพ่อลูก แต่สองคนนี้เหมือนกันในหลายๆอย่าง โดยเฉพาะการไม่ยอมคน ถึงแม้เธอจะต้องคอยเตือนอนาสตาเซียว่าอย่าตั้งคำถามกับอดัม เบนเน็ตคนนี้ คนที่เป็นอะไรหลายๆอย่าง แต่น้ำฟ้ามักจะบอกสามีเธอมาโดยตลอดว่า อนาสตาเซียดื้อเงียบเหมือนพ่อของเธอไม่ผิดเพี้ยน
“พ่อไม่เคยสอนให้แอนนี่ต้องหนี...” อดัมหลี่ตามองลูกสาว
“ลูกสาวพ่อโตแล้ว แต่ทำไมถึงไม่มองผู้ชายที่อยู่ใกล้ตัวลูก” คำพูด ของอดัมทำให้น้ำฟ้าต้องลุกขึ้นมา
“แอนนี่ออกไปก่อน” น้ำฟ้าเอ่ยกับอนาสตาเซีย ดักคำพูดที่เป็นคำถามของบุตรสาว ที่กำลังจะตั้งคำถามกับอดัมอย่างไม่เข้าใจ แต่เธอเงียบและเดินออกจากห้องไปตามคำสั่งของแม่
“…ขอโทษ” อดัมหันไปเอ่ยกับน้ำฟ้าอย่างเข้าใจ เพราะเขาไม่ควรก้าวก่ายเรื่องหัวใจของอนาสตาเซีย เพราะนั้นคือชีวิตของอนาสตาเซีย เธอต้องมีสิทธิได้เลือกและตัดสินใจตามความต้องการของเธอเอง “แต่แอนนี่ก็ต้องไปอยู่กับพ่อและแม่สักพัก” น้ำฟ้าพยักหน้าเข้าใจ
“เดี๋ยวนาวาจะคุยเรื่องนี้กับลูกเอง” อดัมพยักหน้า
ทางด้านลูส ที่ก้าวขึ้นรถที่ครูก้าขับมารับเขาที่สนามบิน
“…ขอโทษด้วยครับ” ครูก้าเอ่ยกับลูส เมื่อเขาก้าวขึ้นรถ
“ไม่เป็นไร...ตอนนี้อนาสตาเซีย อยู่ที่ไหน”
“เธอเดินทางไปฟิลาเดลเฟียเมื่อวานนี้ครับ” ลูสพยักหน้ารับรู้อย่างเข้าใจโดยทันที ถึงสาเหตุที่เขาได้กลับออกมาอย่างปลอดภัย
“ตอนนี้ เมแกน อยู่ไหน?”
“คุณหนูกลับไปไมอามี่แล้วครับ” ลูส พยักหน้ารับรู้
“เธอไม่รู้เรื่องที่ฉันถูกจับไปใช่มั้ย?” ครูก้ารับคำ เพราะเมแกนหลานสาวของลูส เธอสำคัญกับลูสมากพอๆกับชีวิตของตัวเขาเอง
“รัฐมนตรีเทเลอร์ ต้องการเจอนายครับ”
“นัดได้เลย” ลูส ตอบกลับครูก้า พร้อมรอยยิ้มมุมปาก เพราะเหยื่อที่เขาวางไว้ถูกงับแล้ว และระหว่างการเดินทางกลับที่พัก ลูสฟังรายงานต่างๆที่เกิดขึ้นในช่วงยี่สิบสี่ชั่วโมงที่เขาหายไป จากครูก้า ลูสต้องพักเรื่องของอนาสตาเซียไว้ก่อน แต่เชื่อเถอะ! เราต้องได้เจอกันเร็วๆนี้แน่นอน ‘นางฟ้ามาเฟีย อนาสตาเซีย เบนเน็ต’
- ผู้เขียน
