บทที่ 11.3
เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
วันต่อมาซ่งไป๋ลู่ออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ ในตะกร้าบนบ่านอกจากผักสดที่นำติดตัวไปขายยังตลาดเช้าแล้ว ด้านล่างยังมีห่อผ้าเก่าที่ซุกซ่อนเงินยี่สิบตำลึงทองเอาไว้อีกหนึ่งห่อ รอจนขายผักในตะกร้าหมด ซ่งไป๋ลู่ก็ไปที่เหลาอาหารกู้ไป๋ส่งมอบเงินคืนกู้เหยียน
“อาไป๋ข้าบอกแล้วว่าเจ้าคือ...”
“ตอนนี้ข้าคือน้องสาวของท่าน พี่กู้เหยียนเรื่องในอนาคตยากจะคาดเดา เงินนี่ท่านรับคืนไปก่อนเถิดนะเจ้าคะ”
กู้เหยียนรับเงินคืนมาจากซ่งไป๋ลู่อย่างไม่เต็มใจนัก ทว่านับจากที่เขาตั้งมั่นผูกใจไว้ที่นาง ทุกสิ่งในชีวิตของเขาก็ล้วนเป็นของนาง เงินนี่อยู่กับนางหรืออยู่กับเขาก็ล้วนไม่ต่างกัน
ซ่งไป๋ลู่คืนเงินคนไปแล้วสิ่งสำคัญต่อจากนี้ก็คือการจัดการกับร้านเล่ออันในมือ ทว่าเมื่อมาเปิดประตูร้านคิ้วเล็กก็ขมวดมุ่นมองดูข้าวของมากมายที่เจ้าของเดิมทิ้งเอาไว้ให้อย่างหนักใจ
“ดูเหมือนว่าทำเลร้านของเจ้าจะดีกว่
