สายรุ้งได้แต่ถอนหายใจกับการกระทำของหวังอี้หนิง เธอเรียกหวังอี้หนิงอยู่นานแต่เขาก็ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย สายรุ้งจึงตัดสินใจหยิบชุดนอนและเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกาย วันนี้เธอได้รับการติวหนังสือแบบที่เข้าใจมากๆ ทำให้เธออยากพักผ่อนให้เต็มที่เพื่อที่ในวันรุ่งขึ้นเธอจะได้ตื่นมาทบทวนบทเรียนที่หวังอี้หนิงได้ติวให้เธออีกครั้ง เธอเหลือเวลาอีกแค่ 1 วันสำหรับการเตรียมตัวสอบในรายวิชาสุดท้ายของเทอมนี้
เมื่อสายรุ้งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็พบว่าหวังอี้หนิงหลับไปแล้วจริงๆ ด้วยการมองจังหวะการหายใจที่สม่ำเสมอของเขา มันคือคนที่หลับแล้วจริงๆ เธอลังเลอยู่นานว่าจะนอนบนเตียงกับเขา หรือจะยอมไปนอนที่โซฟาแทน แต่คิดไปคิดมาการนอนที่โซฟามันก็ไม่ได้สบายนัก ถึงแม้ว่าเวลานั่งโซฟามันจะนุ่มดีก็ตาม มันถูกออกแบบไว้สำหรับนั่งไม่ใช่นอน สายรุ้งจึงตัดสินใจที่จะนอนบนเตียงกับหวังอี้หนิง เธอค่อยๆจับผ้าห
