“เถียง!!”
“ฉันไม่...” ยังไม่ทันที่หมอแสนดีจะโพล่งคำพูดออกไป ร่างเพรียวเป็นอันต้องชะงัก เมื่อสีข้างถูกเกลบิดเอาไว้ให้รู้สึกตัว ก่อนที่หมอสาวจะกระชากเสียงใส่ชายตรงหน้า
“ฉันไม่ได้เถียงค่ะ ฉันผิดเอง” หมอสาวกัดฟันพูดออกไป ได้แต่ท่องในใจให้อดทนเอาไว้ก่อน
“แกยืนคุยกับเขาแป๊บหนึ่งนะ ฉันขอรับสายนี้ก่อน” ร่างบางของเกลเดินออกไปรับสายเรียกเข้าจากมือถือเครื่องหรู โดยปล่อยให้แสนดียืนอยู่กับทิศเหนือเพียงลำพัง
ความเงียบปกคลุม มีเพียงทิศเหนือและแสนดียืนมองหน้ากันเงียบ ๆ ไม่มีใครเอ่ยประโยคใด ๆ ออกมา แม้แต่บุคคลที่บอกว่า ตัวเองกำลังตามจีบชายหนุ่มอยู่กลับเงียบไปด้วย ทั้งที่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับเขา
“เป็นหมอชอบเที่ยวแบบนี้?” เมื่อเห็นหมอแสนดีนิ่งเงียบ ทิศเหนือจึงเป็นฝ่ายทำลายความเงียบนั้นเสียเอง
“หมอก็คนนะ อีกอย่างวันนี้ฉันไม่ได้มาเที่ยวสักหน่อย” เพียงแค่ได้ยินประโยคจากชายหนุ่มที่เอ่ยออกมา หมอสาวที่น
