เอาจริงดิ!!
1211 คำ
“แกเอาจริงดิ” เกลเอ่ยถามหมอแสนดีที่กำลังกวาดสายตามอง และหาทางเจอกับทิศเหนือที่ผับของชายหนุ่มให้ได้
แต่ยิ่งกวาดสายตามองไปเท่าไรก็ยิ่งมึนตึง เมื่อผับหรูแห่งนี้เต็มไปด้วยนักท่องราตรีโยกร่างกายตามเสียงเพลงดังกระหึ่ม
“ไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือเหรอ”
“ฉันจะบ้าตายกับแกจริง ๆ”
“ช่วยฉันคิดหน่อยสิ เอาไงดี” เมื่ออยากเจอผู้ชายอย่างทิศเหนือที่หมอแสนดีคิดว่า เพียงแค่เธอเดินเข้าผับก็คงเจอผู้ชายคนนี้ เป็นอันว่าเธอคิดผิดมหันต์ เพราะผู้ชายอย่างทิศเหนือหายากพอสมควร
“ไปขอเจอเลยสิ ถามพนักงานเอา อย่างน้อยผู้ชายเจ้าชู้แบบนายทิศเหนือคงมีผู้หญิงแวะเวียนมาหาบ่อย”
“เป็นความคิดที่ดีมาก” ยังไม่ทันที่ร่างเพรียวจะเดินเข้าไปถามพนักงาน สายตาของเธอปะทะเข้ากับผู้หญิงที่เคยเจอพร้อมกับทิศเหนือกำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งดันหลังไล่ออกจากผับ และถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นลูกน้องของทิศเหนือ เพราะเธอเห็นป้ายพนักงานที่ห้อยคอ
ภาพตรงหน้าสร้างความงุนงงให้กับหมอแสนดีไม่น้อย เธอเองก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงถูกดันออกไปและยิ่งเห็นใบหน้าไม่พอใจ บวกกับแรงขัดขืนของผู้หญิงคนนั้น ยิ่งทำให้หมอแสนดีไม่เข้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลยสักนิด
“ขอโทษนะคะ ฉันขอพบทิศเหนือได้ไหม” หมอแสนดีรอจังหวะเหมาะเจาะ เดินเข้าไปหาผู้ชายคนเมื่อกี้ที่เดินกลับเข้ามาภายในผับ และกำลังจะเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง
“นายไม่สะดวกให้ใครเข้าพบครับ”
“ฉันมีธุระจริง ๆ ค่ะ”
“ถึงคุณจะสวยมาก แต่นายผมไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้ และเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวครับ ผมขอโทษด้วย” ชินเอ่ยตอบหมอแสนดีด้วยน้ำเสียงสุภาพ ชายหนุ่มรู้สึกถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงที่เข้ามาขอพบทิศเหนือเลยสักนิด
“แต่ว่า” ยังไม่ทันที่หมอแสนดีจะพูดต่อ เสียงทุ้มต่ำของทิศเหนือดังขึ้นมาขัดจังหวะพอดี
“ไอ้ชิน ทำเชี่ยอะไรอยู่วะ” คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปม เมื่อเห็นลูกน้องคนสนิทเหมือนกำลังยืนคุยกับใครบางคน ซึ่งทิศเหนือเองไม่ได้เห็นหน้าบุคคลนั้น เนื่องจากชินยืนบังมิด
“ผมกำลังเคลียร์กับผู้หญิงที่ขอเข้าพบนายครับ” ใบหน้าใสซื่อของชินเอ่ยบอกกับผู้เป็นนาย ก่อนที่เขาจะขยับตัวออกไปเล็กน้อย
“ใคร?”
“นายผมโหดมาก ผมว่าคุณกลับไปก่อนดีกว่าครับ อีกอย่างวันนี้นายก็อารมณ์ไม่ดีด้วย ที่สำคัญนายไม่ให้ผู้หญิงเข้าพบครับ” ชินพยายามอธิบายให้กับหมอแสนดีฟังอย่างใจเย็น ถึงแม้ว่าจะสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตจากผู้เป็นนายที่ยืนอยู่ด้านบนก็ตาม
“ผมกำลังจะไล่เธอกลับครับ” ใบหน้าใสซื่อของชินเอี้ยวตัวไปบอกกับทิศเหนือ เป็นจังหวะเดียวกันกับสายตาของทิศเหนือที่ปะทะเข้ากับดวงตากลมโตของหมอแสนดีพอดี
“ไล่กลับ?”
“งั้นฉันกลับแล้วนะ” เสียงหวานเอ่ยบอกกับทิศเหนือ ใบหน้าติดหงุดหงิดของหมอแสนดีที่กำลังนับเลขในใจให้ใจเย็นขึ้น เพียงแค่ได้ยินประโยคปฏิเสธครั้งนี้
“ใครบอกให้เธอกลับ” เสียงทุ้มของทิศเหนือเอ่ยบอกหมอแสนดี ใบหน้าเรียบเฉยจ้องมองใบหน้าสวยแทบไม่ละสายตา
“ฮะ!!” เพียงแค่ได้ยินคำตอบของผู้เป็นนาย ชินถึงกับร้องเสียงหลง ตกใจไม่น้อย เมื่อผู้เป็นนายเหมือนรู้จักผู้หญิงคนนี้มาก่อน
“ก็คุณไม่ให้ฉันเข้าพบ”
“มีธุระอะไรขึ้นมาคุยข้างบน” ร่างสูงหันหลังเดินกลับเข้าไปในห้องทำงาน ปล่อยให้หมอแสนดีและชินยืนทำหน้างุนงงอยู่ชั้นล่างของผับ
“นาย” เมื่อเห็นการกระทำของผู้เป็นนาย ลูกน้องคนสนิทถึงกับอุทานเสียงหลง มองตามแผ่นหลังของทิศเหนือตาละห้อย
“ผมขอโทษครับ ไม่รู้ว่าคุณเป็นคนพิเศษของนาย”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ได้พิเศษอะไรเลย”
“เชิญครับ” ชินผายมือเชิญหมอแสนดีขึ้นบันไดไปยังห้องทำงานของทิศเหนือ แต่ไม่วายที่ชินจะหันมามองหน้าของผู้หญิงคนแรกที่นายเชิญเข้าห้องทำงาน
“ออกไปได้แล้ว” ประโยคคำสั่งถูกเอ่ยขึ้นลอย ๆ สร้างความงุนงงให้กับหมอแสนดีและชินอีกครั้ง พวกเขาหันไปมองหน้ากันด้วยความสงสัยว่าทิศเหนือหมายถึงใคร
“อะไรของเขา” ร่างเพรียวกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้องทำงาน เพราะเธอคิดว่า ตัวเองคงถูกไล่จากเจ้าของผับ แต่ยังไม่ทันที่ร่างเพรียวจะเปิดประตู เสียงทุ้มต่ำของทิศเหนือจึงเอ่ยแทรกขึ้นอีกครั้ง
“นั่นเธอจะไปไหน”
“อ้าว ก็คุณไล่ฉันไม่ใช่เหรอ” ผู้ชายคนนี้แปลกคนจริง ๆ บางครั้งเขาก็กะล่อนจนเป็นนิสัย แต่อีกมุมหนึ่งเขาก็ดูเคร่งขรึมจนน่าเกรงขาม
“ผมหมายถึงคุณเหรอ”
“ผมขอตัวครับ” ชินรีบก้มหัวให้กับทิศเหนือ ก่อนที่เขาจะรีบหันหลังเดินออกจากห้อง เพียงแค่เห็นสายตาที่มองมายังเขาตาเขม่น
“คุณมีธุระอะไร” ทิศเหนือเอ่ยเปิดประเด็นทันที เมื่อภายในห้องทำงานเหลือเพียงเขาและเธอสองคน
“ฉันมาจีบคุณ” ใบหน้าใสซื่อไร้ความอายของคุณหมอแสนดีเอ่ยบอกกับทิศเหนือตรงไปตรงมา ไม่มีแม้แต่อาการเขินอายใด ๆ จากประโยคที่ตัวเองพูดออกมาเลยสักนิด
“แล้ว?”
“ฉันอยากมาให้คุณเห็นหน้า เผื่อคุณจะคิดถึงฉัน”
“มั่นหน้ามาก” ตาคมจ้องมองร่างเพรียวตั้งแต่หัวจรดเท้า ชายหนุ่มยักยิ้มมุมปากเล็กน้อยกับความมั่นใจของผู้หญิงคนนี้
“ปากคอเราะรายมาก” คุณหมอแสนดีได้แต่กัดฟันพูด เธออยากจะบีบคอผู้ชายคนนี้จริง ๆ ปากเสียจนสติเธอแทบหลุดเกือบเผลอหลุดด่าเขาไป
“ผู้หญิงสมัยนี้เขาจีบผู้ชายได้อ่อนขนาดนี้เหรอ”
“นี่คุณ!!” คำสบประมาทของทิศเหนือเหมือนกำลังปลุกไฟในตัวของคุณหมอแสนดีเป็นอย่างมาก
เธอผู้ไม่เคยมีใครสบประมาท หรือดูถูกได้แม้แต่คนเดียว กลับถูกผู้ชายที่ไม่ชอบขี้หน้ากล่าวหา
“หึ!!”
“งั้นคุณก็รับมือกับวิธีจีบของฉันให้ไหวก็แล้วกัน” ร่างเพรียวเดินย่างก้าวเข้าไปข้าง ๆ ทิศเหนือที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน แขนเล็กรั้งเก้าอี้ให้หันหน้าเข้าหาตัวเองพร้อมกับเท้าแขนล็อกขอบเก้าอี้เอาไว้
ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาพร้อมกับสำรวจความหล่อนั้นไปในตัว เพียงแค่ได้เห็นทิศเหนือใกล้ ๆ ทำให้หมอแสนดีเห็นทุกองค์ประกอบที่ครบเครื่องของผู้ชายคนนี้ที่ลงตัวดั่งเทพบุตร
“ผมไม่เน้นจีบ ผมเน้นเอา คุณกล้าปะล่ะ”
- ผู้เขียน
