“ดูหน้ามึงเครียด ๆ เป็นเชี่ยอะไรวะ” หมอคามินเอ่ยถามทิศเหนือด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นใบหน้าเคร่งเครียดเหมือนคนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลาของเพื่อนรัก
“เปล่า”
“เออ พร้อมจะเล่าก็บอกแล้วกัน” เพราะไม่อยากเซ้าซี้เพื่อนรักมากเท่าไรนัก หมอคามินจึงเงียบและดูอยู่ห่าง ๆ รอวันที่เพื่อนจะเปิดอกปรึกษาพวกเขา
“เฮ้ย!! นั้นกลุ่มหมอแสนดีไม่ใช่เหรอ” หมอคามินกวาดตามองโดยรอบของผับผ่านกระจกใสที่ห้องทำงานของทิศเหนือที่สามารถมองเห็นไปด้านล่างของผับได้อย่างชัดเจน กลับสะดุดเข้ากับกลุ่มของสาวสวยคนหนึ่งที่กำลังนั่งดื่มอยู่ชั้นล่าง
“ฮอตไม่เบาเลยว่ะ” หมอคามินที่เห็นกลุ่มของหมอแสนดีมีหนุ่ม ๆ เข้ามาชนแก้วไม่ขาด โดยเฉพาะคุณหมอคนสวยประจำโรงพยาบาล
“นั่นมึงจะไปไหนไอ้ทิศเหนือ”
“ลากคอคน” ตาคมจ้องมองลงไปด้านล่างของผับ ก่อนที่เขาจะสาวเท้าเดินออกจากห้องทำงานไปด้วยความเร็ว
“อะไรของมันวะ” หมอคามินถึงกับส่ายหัวเบา ๆ เขา
