ไม่สนใจ

1003 คำ

ช่วงพักเที่ยง ผมอยากจะแกล้งเธอให้รู้จักเข็ดราบสะบ้างว่าการที่เธอแข็งข้อกับผมจะเป็นยังไง “น้องเจนครับ เที่ยงนี้น้องเจนมีนัดทานข้าวกับใครแล้วหรือยังครับ..?” “เออคือ...” “พอดีมีร้านเปิดใหม่ตรงด้านหลังบริษัทเรา ถ้าน้องเจนยังไม่มีนัดที่ไหน พี่อยากจะชวนน้องเจนไปทานข้าวด้วยกันได้ไหมครับ...?” “เจนอยากไปนะคะ แต่ว่า....” “ฉันคงต้องขอตัวเจนนาราไว้ก่อนนะ พอดีฉันมีเรื่องงานต้องคุยกับเธอนิดหน่อยนะ...” ผมเดินเข้ามาขัดจังหวะทั้ง 2 คน แล้วสายตาเธอก็หันมามองด้วยความไม่พอใจที่ผมหันไปสั่งเธอ “ครับคุณกิจ...” “แต่เย็นนี้เจนว่างนะคะ ถ้าพี่ยังไม่รีบกลับเราค่อยไปทานอะไรกันช่วงเย็นได้นะคะ...” ผมมองหน้าเธอด้วยความไม่พอใจที่เธอหันไปนัดแนะผู้ชายต่อหน้าผม “ครับๆ พี่จะรอหลังเลิกงานนะครับ” “ค่ะ...” ผมเดินหนีออกมาทันทีก็มันหงุดหงิดให้อยู่ต่อผมคงทนไม่ได้ ผมเดินมาได้สักพักก็หยุดเดินแล้วเธอก็ชนเข้ากั

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม