เราไม่สนิทกัน

1016 คำ

2 วันผ่านไป วันนี้ครบกำหนดที่ยัยเด็กแสบนั่นแจ้งฝ่ายบุคคลไปว่าขอลาป่วยแล้ว ผมจะคอยดูสิว่าเธอยังจะมาทำงานไหม   ก๊อก ก๊อก ก๊อก “เชิญ...” คนที่เปิดประตูห้องเข้ามาเป็นยัยเด็กแสบนั่นจริงๆ แต่การแต่งตัวและการวางตัวของเธอดูเปลี่ยนไปจนผมรู้สึกแปลกใจ “สวัสดีค่ะคุณกิจ เจนเอาแฟ้มรายงานทางการเงินเข้ามาให้คุณกิจเซ็นค่ะ...” เธอเดินถือแฟ้มเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานผมแล้วเอาแฟ้มวางที่โต๊ะใกล้ตัวผม เธอยืนชิดกับโต๊ะทำงานของผมมากมันทำให้สายตาของผมหันไปปะทะกับต้นขาของเธอพอดี “ทำไมแต่งตัวแบบนี้ เธอฝึกงานอยู่ไม่ใช่หรอทำไมไม่ใส่ชุดนักศึกษามา...?” “เจนไม่ถนัดนะคะ เจนถนัดชุดแบบนี้มากกว่าแล้วพี่อรก็อนุญาตแล้วค่ะ...” เธอพูดแล้วก็ทำหน้าตานิ่งๆไม่ได้สนใจมองผมแม้แต่น้อย “แต่ฉันไม่อนุญาต กลับบ้านไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้เลย กระโปรงบ้าอะไรถึงได้ดูสั้นแล้วก็รัดแบบนี้” “ก่อนที่เจนจะขอพี่อรเจนโทรไปขอคุณย่าแล้วค่ะ คุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม