คอนโดแทนคุณ
ผมนอนเเผ่ลงบนเตียงกว้างในใจก็รู้สึกเเปลกๆ ว่าทำไมพี่เเทนถึงชอบหลุดคำพูดที่มันฟังเเล้วทำให้ผมใจโหวงได้ เเต่ผมก็พยายามจะไม่คิดว่าการที่เขาสื่อออกมาเเบบนี้ มันเหมือนกับว่าเขากำลังจะจากผมไป เเต่มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิดไว้ก็ได้หนิเนอะ
วันนี้ผมไม่ได้กลับบ้านแต่กลับมานอนที่ห้องของพี่แทนไปก่อน ที่จริงผมก็ยังไม่อยากกลับบ้านด้วยแหละ กลับไปมันก็มีแต่ภาพของแม่วนเวียนอยู่ในหัวตลอดเลย อยู่กับเขาแบบนี้จะได้ดูอาการพี่แทนด้วยว่าเขายังโอเคหรือเปล่า
ผมลืมไปเลยว่าไอ้เฟรมมันยังอยู่ที่ร้านอะ หลังจากที่พี่แทนพาไปกินข้าวเสร็จเขาก็ได้กลับไปที่ร้านอีกเลย ผมก็เลยเลือกที่จะแชทหามันแทน
LOOKPEACH :: ขอโทษทีนะมึงที่กูกลับก่อนยังไงก็อย่าเมาล่ะ
FRAME :: เเดกทั้งลังกูก็ไหว
LOOKPEACH :: ให้เเดกเหล้าไม่ได้ให้เเดกอย่างอื่นนะมึง
FRAME :: เออออ..นานๆ ที
LOOKPEACH :: ฝันดีนะมึง
FRAME :: ฝันดีๆ ไอ้พีช
