ไร้สติ เกือบNC++(1)

1357 คำ

" ฉันขอโทษแนนซี่แต่วันนี้ฉันหมดอารมณ์แล้ว " ร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับถอดเครื่องป้องกันออกแล้วทิ้งถังขยะที่อยู่ใกล้ๆ พาตัวเองแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อยภายในเวลาอันรวดเร็ว “พ่อเลี้ยงคะ...เรามะ....” แนนซี่เหวอค้างกลางอากาศแต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ทำไมเขาถึงช็อตเธอกลางอากาศแบบนี้ล่ะ ปกติพ่อเลี้ยงออกจะชอบที่เธอทำแบบนี้หรือว่าเธอทำอะไรผิดพลาดไปตรงไหน ไม่ทันที่แนนซี่จะเอ่ยจบด้วยซ้ำ พ่อเลี้ยงก็เอ่ยตัดบทออกมาเสียก่อน " ฉันจะกลับแล้ว " เขาพูดเพียงแค่นั้นโดยที่ไม่รอให้อีกฝ่ายได้โต้แย้งใดใดทั้งสิ้นเลยด้วยซ้ำ ฝ่ายแนนซี่เองเมื่อได้ฟังแบบนั้นก็ไม่พอใจเพราะเธอกำลังค้าง จังหวะที่เธอจะเข้าด้ายเข้าเข็มแล้วด้วยซ้ำแต่เขาดันมาพังทลายสวรรค์ของเธอเสียนี่ เธอได้แต่กำหมัดด้วยความโมโหแล้วก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากโทรเรียกให้เด็กของเธอมาหาเพื่อพาเธอไปยังสวรรค์ชั้นเจ็ด ราเมศวร์ขับรถมาจนถึงบ้านหลังใหญ่ของตัวเอง แล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม