ในฝันนั้น ตฤณเดินอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่งอันมีกลิ่นหอมอบอวลแปลก ๆ หอมหวาน ๆ ที่กระตุ้นให้เขารู้สึกรัญจวนใจ พลันนั้น หูของเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะแว่วหวานดังไปทั่วบริเวณ มันดังก้องกังวานราวกังสดาลสั่นไหว เขาเฝ้ามองหาเพื่อให้ได้พบเสียงหัวเราะนั้น แล้วเขาก็พบ..
หัวใจของตฤณเต้นตึกตักรัวเร็วราวจะระเบิดทะลุหน้าอกออกมา ภาพที่เขาเห็นเบื้องหน้า คล้ายกับภาพวาดนางสวาทของ ดร.บรรจบ เสียเหลือเกิน
หญิงสาวเจ้าของเสียงไม่สวมอาภรณ์แม้แต่ชิ้นเดียว นางนั่งอยู่บนใบบัววิคตอเรียใบใหญ่สีเขียวเข้มขนาดคนสามารถลงไปนั่งได้อยู่กลางบึง มีดอกบัวสีชมพูสลับขาวดารดาษงามตา ผีเสื้อหลายสีหลากชนิดบินดูดดมชมชื่นความงามของดอกไม้ ยิ่งเพิ่มความงามให้บึงนั้น
แต่สิ่งที่งามที่สุดหรือร่างขาวผุดผาดที่แหวกว่ายไปทางโน้นทีทางนี้ที เด็ดดอกบัว และหยอกล้อกับฝูงผีเสื้ออย่างน่ารักน่าใคร่ เห็นระยะไกลยังว่าเธอง
