ฉึบ!
อั่ก!
กลางดึกสงัดเกิดเสียงผิดปกติขึ้นเมื่อทหารครุฑที่รับหน้าที่เป็นฝ่ายเฝ้าเวรยามและลาดตระเวนถูกลูกธนูปักลงตรงกลางอกและล้มลง
"ระวัง!"
หัวหน้าทหารลาดตระเวนเอ่ยบอกกับลูกน้อง บัดนี้ครุฑสองตนได้ลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้นและสิ้นลมหายใจลงแล้ว
ฉึบ!
ฉึบ!
ธนูอีกสองลูกปักกลางอกครุฑอีกครั้ง ร่างสูงใหญ่ล้มลงและแน่นิ่งไปในที่สุด
"มีผู้บุกรุก"
อั่ก!
ทหารนายหนึ่งร้องขึ้นและเสียงนั้นก็ดังก้องป่า หลังจากจบประโยคธนูที่ไม่รู้ว่ามาจากทิศทางใดก็ลอยละลิ่วปลิวแหวกลมมาปักลงตรงกลางทรวงอกดังเช่นทหารครุฑตนอื่น และแน่นอนว่าต่อมาทหารนายนั้นก็ล้มตึงและสิ้นชีพไปในที่สุด
"นั่นเป็นเสียงทหารของเรา"
ท่านพญาครุฑธาที่นอนพักผ่อนอยู่ลุกขึ้นนั่ง ถึงแม้จะเป็นเวลาดึกสงัดแต่ก็ไม่มีผู้ใดหลับลงได้ในเวลานี้
"ท่านพ่ออยู่ที่นี่ ลูกกับทหารจะไปดูเอง"
หรัญญ์กล่าวกับบิดาแล้วพยักหน้าให้กับทหารที่รายล้อมที่พักอยู่ให้ตาม
