ตอนที่ 9 ลืมไม่ลง
1753 คำ
ด้านพรีนหลังจากที่จัดเสื้อแจ๊คเก็ตเข้าที่แล้วนั้น อากาศที่นี่ค่อนข้างร้อน และฉันเองก็ไม่ได้หนาวอย่างที่แทคิณว่า ที่เขาทำแบบนี้กับฉันหมายความว่าไง ฉันไม่ได้โง่นะที่ดูเขาไม่ออก ที่เขาทำดีกับฉันหรือเห็นเพียงฉันเป็นเพื่อนยัยนิลกัน ไม่นานอาหารที่แทคิณสั่งก็ถูกนำมาวางที่โต๊ะ แต่นั้นข้าวเปล่าที่ว่างอยู่บนโต๊ะ ก็ไม่มีท่าทีว่าคนตรงหน้านั้นจะตักเข้าปาก
“ไม่ทานเหรอ ฉันไม่ได้ชวนเธอมานั่งมองหน้าฉันหรอกนะ” เสียงเข้มเอ่ยมาเช่นนั้นทำเอาคนนั่งนิ่งนั้นได้สติ ที่เธอเอาแต่มองหน้าหล่อๆ ของเขา
“ฉันทานมาแล้ว นายทานเถอะ” เธอตอบ เขาอุตส่าห์พามาจะไม่ทาน ใครว่าเขาจะยอมล่ะ
“ที่ไม่ยอมทาน นี้ยังไง อยากให้ป้อน” แทคิณที่เอ่ยมาเช่นนั้น ทำเอาใบหน้าสวยถึงกับแดงซ่านด้วยท่าทีเขินอาย
“ฉันยินดีที่จะป้อนเธอ แต่ป้อนด้วยปากฉันแบบนั้นเอาไหม” แต่นั้นคนอยากแกล้งไม่พูดเปล่า ใบหน้าอันหล่อเหลากับโน้มเข้ามาอย่างใกล้ชิด พรีนที่แทคิณรุกเข้าหาด้วยใบหน้าหล่อๆ เช่นนั้นร่างบางถึงกับเรียวตาเบิกกว้างออกมาด้วยท่าทีตกใจ
“ฉันพูดตอนไหน ว่าอยากให้นายป้อน” พรีนเอ่ยพร้อมกับเบนสายตาของจากใบหน้าหล่อๆ ของเขา ล่ะไหนใครบอกว่า นายนี่หยิ่ง ไม่เลยไม่เลยสักนิด กวนประสาทชะมัด
“ถ้าไม่อยากให้ป้อน ก็ทานสิ ฉันไม่ชอบทานข้าวคนเดียว” เสียงทุ่มเอ่ยกับเธอ แต่นั้นก็อยากรู้ แทคิณไม่เคยมีข่าวเดทกับสาวๆ คนไหน จะจิ้นหน่อยก็พระพายสาวสวยคนดังคณะบริหารที่เป็นไอดอลสาวค่ายเดียวกับเขา
“แล้วปกติ นายทานกับใคร วันนี้ไม ไม่ชวนเธอมาด้วยล่ะ จะลากฉันมาทำไม” เธอเอ่ยไม่เต็มเสียง
“ปกติ ฉันทานกับผู้จัดการฉัน” เขาเอ่ยขณะตักอาหารใส่ในจานของเธอ
“แล้ววันนี้ผู้จัดการนายไปไหนล่ะ”
“ถึงฉันจะเป็นศิลปิน แต่ก็ต้องมีเวลาส่วนตัว อยู่กับฉันเธอจะพูดถึงคนอื่นทำไม” แทคิณเอ่ยอย่างมีอารมณ์เล็กน้อย ที่พรีนเอาแต่ถามหาพี่ก้าวเขาก็รู้สึกไม่พอใจเธอเสียงั้น จากนั้นทั้งคู่ก็นั่งทานข้าวกันอย่างเงียบๆ
จนกระทั่งทานเสร็จ แต่พรีนกับยื่นตังไปจ่าย
“มื้อนี้ฉันเลี้ยงนายเอง ที่ฉันกัดปากนาย ถือว่าเราหายกัน” ร่างบางเอ่ยจบก็ยื่นตังให้กับเจ้าของร้าน แต่นั้นแทคิณกับไม่ยอม เขาไม่เคยให้สาวๆ เลี้ยงข้าว
“ไม่ต้อง”
“งั้นขอบคุณที่นายเลี้ยงข้าวฉัน” พรีนเอ่ยขณะเดินมาถึงรถของแทคิณ
“ขึ้นรถสิ จะไปไหน” ใบหน้าอันหล่อเหลาขมวดคิ้ว จู่ๆ เธอก็เดินไปโบกแท็กซี่
“กลับ ฉันทานข้าวกับนายแล้ว ถือว่าหายกัน”
“ทำไม กลัวติดค้างฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ” ทานข้าวด้วยกันมาดีๆ จู่ๆ ก็เทเข้ากลางทางซะงั้น ให้ตายเถอะนี่เธอเป็นคนแบบไหนกัน ก็เห็นว่าเธอสนใจเขา แต่ไม่อยากจะไปด้วย ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขา เธอเป็นคนแรก แต่นั้นเขาพาเธอออกมาใช่ว่าจะปล่อยกลับเอง และชุดที่เธอใส่นั้นคงไม่ถึงที่พักอะ น่าจะโดนแท็กซี่พาไปโรงแรมเสียมากกว่า
“ขึ้นรถ เธอมากับฉัน ฉันจะพาเธอกลับเอง” ไปกับเขาอีกแล้วงั้นเหรอ ไม่อยากจะใกล้เลย ใกล้ทีไรไม่เป็นตัวเองทุกที
“นายไม่กลัวเป็นข่าวเหรอ” เธอถามเขาด้วยสีหน้าสงสัย ปกติคนดังเขาวางตัวจะตายไม่ให้ใครขึ้นรถไปด้วยง่ายๆ แบบนี้หรอกนะ แต่แทคิณนายนี่ยังไง แปลกแฮะ แต่นั้นก็ยอมขึ้นรถสปอร์ตคันหรูมากับเขาอย่างว่าง่าย
ภายในรถสปอร์ตคันหรูของแทคิณ
“ไปไหน” ขับออกมาได้สักพักเขาก็หันมาถามเธอ
“เข้าผับ” เธอเอ่ย ร่างสูงเหลือบมองนาฬิกานี่ก็เริ่มดึกแล้ว ทำไมจู่ๆเขาไม่อยากให้เธอกลับไปที่นั้่น และมันเพราะอะไรกัน
“คอนโดอยู่ไหน ฉันจะไปส่ง”
“แต่รถฉันอยู่ที่นั้นนะ” พรีนเอ่ยด้วยสีหน้าสงสัย เหอะนายนี้ท่าจะแปลกพอบอกจะไปผับกับไม่ยอมไปส่งฉัน
“พรีน” เสียงเข้มเรียกชื่อเธอ
“หึ...” แต่นั้นก็รู้สึกดีไม่น้อยที่เขาเรียกชื่อของตน ทำไมฉันชอบที่เขาเรียกชื่อฉัน มันเพราะและนุ่มหูฉันมาก
“คอนโด D แถวหลัง มอ” เธอบอกเขา เพราะดูเหมือนว่าเขาไม่ยอมจะไปส่งฉันที่ผับเฮียภูมิดูจากเส้นทางที่ขับมานั้นคนละทางกัน
ด้านแทคิณเมื่อขับรถมาถึงคอนโดพรีนแล้วนั้น จะว่าไปคอนโดยัยนี้ก็ไม่ได้ไกลจากคอนโดผมเท่าไหร่กรอกนะ ห่างกันแค่ 3 กิโล
“ขอบคุณที่มาส่ง” พรีนเอ่ยจบร่างบางก็เปิดประตูลงจากรถ สายตาคมเข้มจ้องมองร่างบางที่เดินเข้าไปในลิฟต์จนกระทั่งลับตา
“ไม่รู้สึก แต่อยากเข้าหา อยากสนิททำความรู้จัก แบบนี้หมายถึงอะไร” ปกติเขาเข้าหาใครก่อนไหม ก็ไม่ หรือที่เป็นแบบนี้เพราะผมติดใจที่เธอกัดปากผม
เมื่อพรีนขึ้นลิฟต์ไปแล้วร่างสูงก็ทะยานรถกลับคอนโดของตน
ด้านพรีนเมื่อกลับมาถึงคอนโดแล้วนั้น
!! ฟู่ๆ !! ให้ตายเถอะ อึดอัดชะมัด แทคิณจูบฉัน จะว่าเขาเมาไหม ก็ไม่น่าจะใช่ เวลาไปถึง 24 ชั่วโมง แต่ฉันกับเจอเขาถึงสองครั้ง มือเรียวแตะเข้าที่ริมฝีปากของตน ใบหน้าสวยหวานเผยรอยยิ้มขึ้นมาด้วยสีหน้าพอใจ
“จูบกับคนดังก็ไม่เลวนะ” พรีนได้แต่คิด จูบเก่งและตัวหอมมากซะด้วยสิ แบบนี้คืนนี้ฉันจะนอนหลับไหมเถอะ ร่างบางได้แต่คิดและเผยรอยยิ้มออกมาราวกับรู้สึกดีที่เราจูบกัน
3 วันต่อมา
@มหาลัย B
ด้านพรีนหลังจากที่ฉันจูบกับแทคิณวันนั้น นี้ก็ผ่านมาสามวันแล้ว ที่ฉันหลับไม่เต็มอิ่ม ภายในหัวเอาแต่คิดถึงเรื่องของเขา ในแต่ละคืนเว้นว่างจากการอ่านหนังสือ ทำรายงานส่งอาจารย์ ฉันเอาแต่นั่งดูคลิปวิดิโอ คอนเสิร์ต และบทสัมภาษณ์ วาไรตี้ต่างๆที่เขาถูกเชิญไป และสภาพฉันตอนนี้ที่มามหาลัยวันนี้เหมือนซอมบี้เข้าไปทุกที
“อิพรีน ขอบตามึงสภาพ คือไม่ไหวมาก” ลิลลี่ที่มาถึงเห็นสภาพคนอดหลับอดนอนถึงกับถามเพื่อนด้วยสีหน้าสงสัย
“กูบอกมึงแล้ว ใกล้สอบ ซีรีส์มึงอะเพลาๆ ลงบ้าง ติดF มากูไม่ช่วยมึงนะ” ยัยลิลลี่ว่ามาเช่นนั้นเพราะที่พรีนเป็นแบบนี้คงติดซีรีส์นอนดึกอย่างที่มักจะทำเป็นประจำ
“กูไม่ได้ดูซีรีส์”
“สภาพไม่ไหว นิมึงอย่าบอกกูนะ ว่ามึงไปเฝ้าผับให้เฮียภูมิ กูไม่เชื่อค่ะ” ลิลลี่เอ่ยมาอย่างรู้ทัน ยัยพรีนนี่นะจะไปเฝ้าผับ ยัยนี้นานๆ นางจะเข้าไปที
“แล้วสภาพที่มึงไม่หลับไม่นอนนี่คืออะไร กูตื่นมาตีสาม ยังเห็นเฟสมึงยังออนอยู่เลย” ลิลลี่ที่ถามรัวมาเช่นนั้น แต่นั้นพรีนกับไม่คิดสนใจ เพราะเรื่องนี้ถ้าเธอไม่ระบายกับใครสักคนต้องอกแตกตายก่อนแน่ๆ อีกไม่กี่วันจะสอบจะเอาสติสมาธิที่ไหนมาอ่านหนังสือ ล้มตัวนอนใบหน้าอันหล่อเหลาของแทคิณตามมาหลอกหลอนเธอ เมื่อเป็นเช่นนั้น
“ลี่กู...” ท่าทีอ้ำๆ อึ้งๆ ของพรีน แต่นั้นกับยิ่งทำให้ลิลลี่นั้นสงสัยและอยากรู้ไปกันใหญ่ ยัยพรีนนางต้องมีเรื่องอะไรที่ปิดบังฉันแน่ๆ
“ว่าไง แกมีแฟนใหม่แล้วเหรอ” ลิลลี่ที่ทนไม่ไหว ถึงกับยิ่งคำถามใส่เพื่อนสนิททันที
“มะ...ไม่ใช่นะลี่ กูแค่...”
“แค่ไร อิพรีนนี้มึงอย่าทำให้กูอยากรู้มากสิ ยิ่งอยากรู้มากอยู่ด้วยนิ”
“กูถูกแทคิณ X2t จูบมา และกูก็จูบกับเขา”
“ห้ะ...มึงนี้นะ จูบกับแทคิณ” ลิลลี่ที่พรีนว่ามาเช่นนั้น ถึงกับเอ่ยเสียงขึ้นมาตกใจมือทาบอก
“อิลี่มึงเบาๆ ดิ เดะคนอื่นรู้หมด” อ่า ดีหน่อยที่ฉันนั่งตรงนี้มีแค่ฉันกับอิลี่สองคน
“แกไปทำท่าไหน อ่อยแทคิณแบบไหน นายนั้นถึงได้จูบแก” ลิลลี่ที่หันมองซ้ายขวาเมื่อไม่เห็นว่าตรงนี้มีใครถึงกับถามมา จากนั้นพรีนก็เริ่มเล่า
“พระเจ้า นี้อย่าบอกนะว่า เขาสนใจมึง อิพรีนถ้ามึงไม่สนใจแทคิณ พ่อคนหล่อคนดัง ใบหน้าเทพบุตรไอดอลชื่อดังอย่างนายนั้น มึงเปลี่ยนตัวกับกูได้นะ กรี๊ด..กรี๊ดค่ะ อยากจุบุกับปากคนดังบ้าง อิจแล้วหนึ่ง เป็นไงบ้างมึงฟินไหม”
“ลี่...กูไม่ได้กุเรื่องขึ้นมาเล่นๆ นะมึง กูกำลังเครียด กูอายถ้ากูต้องเจอเขา” ใบหน้าสวยเอ่ยด้วยสีหน้าคิดหนัก
“กูว่าแทคิณเขาต้องสนใจมึง ถ้าไม่สนใจพวกมึงจะจูบกันได้ไง ตั้งแต่วันที่เขาแข่งรถแล้ว ถึงว่าวันนั้นนายนั้นมองมึงแปลกๆ โดนความสวยของมึงตกเข้าแล้วน่ะสิ” ลิลลี่เอ่ยด้วยสีหน้าสดใส ถ้าแทคิณสนใจพรีนจริงอย่างที่ฉันคิด เกียมจิ้นเลยค่ะ พร้อมเชียร์มาก อยากให้เพื่อนมีผัวเป็นคนดัง ถ้าฉันเป็นยัยพรีนนะจูบกันนัวในห้องซะขนาดนั้น แม่นี่จะจับกลืนกินแทคิณเข้าไปทั้งตัวไม่ให้รอดมาได้ ยัยพรีนเห็นนางแต่งตัวแรดๆ แบบนี้แต่เรื่องบนเตียงนางอ่อนค่ะ เรื่องนี้ฉันรู้ดี
- ผู้เขียน
