EP. 15 อย่าแตะต้องผู้หญิงส่ำส่อนอย่างฉัน
ภายในบ้านมีเพียงแค่ห้องขนาดเล็กเพียงห้องเดียว ทั้งพื้นและผนังทำด้วยไม้ไผ่เวลาเดินจึงมีเสียงดังเอี๊ยดแอ๊ดจากเสียงไม้เสียดสีกัน หญิงสาวหมุนไปรอบๆ ห้อง มุมห้องมีมุ้งซึ่งคาดว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นสีขาวทว่าตอนนี้มันกลับเป็นสีน้ำตาลค่อนไปทางเหลือง หญิงสาวเดินไปหยิบเสื่อกกที่ม้วนตั้งไว้อยู่ข้างหน้าต่างมาคลี่ออก กางฟูกนอนเก่าๆ สีเลือดหมูแล้วนั่งลงบนฟูก
“ดีกว่ากลับไปอยู่ที่บ้านเดิมนิดหนึ่งนะขวัญ เอาน่าแค่เดือนเดียวเอง” หญิงสาวพยายามปลอบใจตัวเอง ลุกขึ้นไปเปิดหน้าต่างที่สานจากไผ่ตอกออก แล้วใช้ไม้ไผ่ค้ำบานหน้าต่างไว้กับขอบหน้าต่าง
ธรณ์เทพคงคิดว่าการพาหล่อนมาอยู่ที่นี่จะทำให้หล่อนลำบากอย่างแสนสาหัส ทว่าไม่เลย...คนอย่างหล่อน รู้จักคำว่าลำบากมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก กับแค่ต้องทำงานบ้านหรือทำงานตามที่เขาสั่งจึงไม่ใช่ปัญหา เพียงขวัญหยิบผ้าถุงหลายผืนกับเสื้อคอกระเช้าสีอ่อ
