มือบางตามติดเกาะกอดไหล่กว้างเอาไว้ ร่างกายของตัวเองเหมือนลอยล่องฟองฟูเป็นอากาศธาตุ ใช่ว่าปัทมณฑ์เต็มใจให้ชายหนุ่มทำแบบนี้ แต่ลึกๆ ในใจที่ยังมีความหวั่นเกรงทำให้เธอไม่กล้าต่อต้านเขามากนัก แต่ตอนนี้สาวน้อยนึกเสียใจเหลือเกิน เพราะการกระทำที่กำลังดำเนินอยู่นี้ช่างทรมานแต่กลับไม่ตาย
ไรอันแทบอยากจะบ้า ลมหายใจร้อนๆ ราดรดไปบนผิวกายละเอียดผุดผาด ชายหนุ่มยอมละจากบัวงามอย่างแสนเสียดายหลังจากที่ได้ซุกไซ้ดูดลิ้มจนถ้วนทั่วทั้งดอกดวง ใบหน้าคมเลื่อนต่ำลงไปลากไล้เรียวลิ้นดื่มกินร่างสาว แอ่งเล็กๆ บนหน้าท้องแบนราบก็หาได้ถูกละเลย ขณะที่บัวแฝดถูกเคล้าคลึงด้วยมือหนา
“นุ่มแล้วก็หอมที่สุด แล้วแบบนี้ฉันจะอดใจได้ยังไงไหว” เสียงพึมพำพร่าซ่าน
กลิ่นสาบสาวยั่วยวนชวนหลงใหล ดอกไม้ดอกงามที่เขาพานพบไร้ซึ่งตำหนิใดๆ มาบดบังความสวยสดงดงามนั้น ม่านไหมแม้สักเพียงน้อยนิดก็หาได้มีมาบดบัง สาวน้อยของเขาช่างสะอาดและบริสุทธิ์ผุดผ่
