บทที่ 3 เป็นห่วงในฐานะพี่ชายเท่านั้น (2)

1910 คำ

เจ้านายหนุ่มกลับมาถึงไร่เวลาประมาณสี่ทุ่ม เห็นบ้านของประดับดาวยังไม่ปิดไฟ ด้วยความร้อนใจจึงเดินไปที่บ้านของเธอ แทนที่จะตรงไปยังบ้านหลังใหญ่ เขาอดทนต่อไปไม่ไหวอยากจะคุยเรื่องของเวคินให้รู้แล้วรู้รอด ก๊อก ก๊อก ก๊อก คนร้อนใจเคาะประตูสองสามครั้งกระทั่งได้ยินเสียงคนข้างในถาม “ใครคะ” “ผมเองคุณ” “คุณแสงเหนือ” “อืม เปิดประตูหน่อยมีเรื่องจะคุยด้วย” ประดับดาวถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อรู้ว่าคนที่เคาะประตูดึกๆ ดื่นๆ คือแสงเหนือจึงรีบเปิดประตูออก ทว่าแทนที่เขาจะยืนคุยตรงหน้าบ้านกลับเดินดุ่มๆ ไปนั่งบนโซฟา “คุณเหนือมาหาดาวมีอะไรคะ” “ไม่ปิดประตูเหรอ เดี๋ยวยุงก็เข้าหรอก” “ค่ะ” หญิงสาวปิดประตูเรียบร้อยก็รีบเดินกลับมาคุยกับชายหนุ่มที่กำลังตะลึงกับภาพตรงหน้า ปกติเขาไม่เคยเห็นเธอใส่กางเกงขาสั้นจึงอดมองไม่ได้ ไหนจะผมยาวสลวยที่ปล่อยสยายเต็มแผ่นหลังนั่นอีก ชวนให้คนมองรู้สึกใจหวิวจนต้องเสมองไปทางอื่น “ว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม