EP.74
“บอกแล้วไงว่าผมไม่อยากกิน!”
ร้อยดาวหน้าซีดเผือดลง มือบางที่ถือถ้วยกาแฟชะงักกลางอากาศ ดวงตากลมโตแวววับด้วยน้ำตา ก่อนจะค่อยวางๆ วางถ้วยกาแฟที่หล่อนอุตส่าห์ชงเองกับมือลงกับโต๊ะเตี้ยตรงหน้า จากนั้นก็ปล่อยให้ความเงียบที่น่ารังเกียจปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง
ตั้งแต่ขึ้นเครื่องบินส่วนตัวสุดหรูของฮิมรานมาตั้งแต่ช่วงบ่าย จนถึงตอนนี้คำพูดสักคำจากริมฝีปากหยักได้รูปสวยราวกับสตรีของเขายังไม่ยอมเอื้อนเอ่ยคำใดๆ กับหล่อนแม้แต่คำเดียว
“เก็บน้ำใจของคุณไว้ให้ไอ้หน้าจืดนั่นเถอะ”
หญิงสาวเงยหน้าจ้องมองเขาอย่างประหลาดใจ คำพูดของเขาค่อยๆ แทรกซึมเข้าไปในส่วนลึกสุดของสมอง ดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยความรวดร้าวเบิกกว้าง เรียวปากอิ่มเผยอออกจากกันอย่างลืมตัว
“องค์ชายหึงหม่อมฉันหรือเพคะ...” หญิงสาวถามออกไปอย่างไม่อยากเชื่อ แต่ก็รู้สึกดีใจไม่น้อยหากมันเป็นอย่างที่หล่อนคิดจริงๆ
ฮิมรานแค่นยิ้มเยาะก่อนจะพูดออกมาด้ว
