EP.45
“คุณทิ้งผมมาทำไม ทั้ง ๆ ที่ผมบอกให้คุณรอ” หัวใจที่เจ็บปวดพองโตคับอก ก่อนที่จะแฟบลงเมื่อคิดถึงความจริงที่กำลังเผชิญ
“องค์ชายเป็นคนโยนหม่อมฉันออกจากเส้นทางของพระองค์เองไม่ใช่เหรอเพคะ” ตัดพ้อเขาออกไปด้วยน้ำเสียงสะอื้น ก็ตั๋วเครื่องบินใบนั้นเขาเป็นคนให้มาจาร์เอามายัดใส่มือหล่อนไม่ใช่หรือ...
ฮิมรานดันร่างของร้อยดาวออกห่างเล็กน้อย เพียงเพื่อจะจ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำไปด้วยคราบน้ำตา
“มองตาผมสิ” เขาสั่ง เมื่อร้อยดาวเอาแต่จ้องหน้าหลบตาเขาตลอดเวลา
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นประสานสายตากับเขา ดวงตาคมกล้าสีน้ำตาลทองระอุไปด้วยเพลิงปรารถนา หล่อนไม่เคยลืมดวงตาคู่นี้ได้สักครั้งเดียว
“ผมพูดอย่างนั้นเมื่อไหร่กัน”
“ก็ทุกครั้งที่องค์ชายเจอหน้าหม่อมฉันแหละเพคะ อย่ามายุ่งกับหม่อมฉันอีกเลย ในเมื่อหม่อมฉันก็ยอมทำตามพระประสงค์ของพระองค์แล้ว หรือยังต้องการอะไรจากหม่อมฉันอีกเพคะ” ถามออกไปอย่างขมขื่น ควา
