EP.31
“ปะ ปล่อยเราเถอะ...”
น้ำเสียงตะกุกตะกักอย่างน่าสมเพชหลุดออกมาจากเรียวปากอิ่มสีระเรื่อ มันยากเหลือเกินในการที่จะเอื้อนเอ่ยคำพูดใด ๆ ออกมาในช่วงเวลาที่พิเศษสุดแบบนี้ แต่ด้วยหวั่นเกรงว่าเรห์ฮานจะล่วงรู้ความในใจ หล่อนจึงต้องฝืนใจตัวเองทำลายมนต์ขลังแห่งรักนี้ลงอย่างน่าเสียดาย
“กระหม่อมต้องขออภัยพ่ะย่ะค่ะ”
เขารีบปล่อยหล่อนอย่างรวดเร็ว ทำเหมือนกับร่างกายงา ๆ ของหล่อนนั้นฉาบไปด้วยเปลวไฟอันร้อนแรงก็ไม่ปาน มาจาร์พยายามทรงตัวยืนให้ได้อย่างสง่างามที่สุด เมื่ออ้อมแขนอบอุ่นของเขาคลายออก
เรห์ฮานก้าวถอยหลังไปสองก้าว ก่อนจะยืนนิ่ง เจ้าหญิงมาจาร์แอบเหลือบตามองใบหน้าหล่อเหลานั้น หวังอยู่ในใจว่าจะได้เห็นปฏิกิริยาใดๆ จากเหตุการณ์เมื่อครู่นี้บ้าง แต่มันไม่มีปรากฏให้เห็นแม้แต่น้อย มาจาร์พ่นลมออกมาจากเรียวปากอิ่มสีสวยแรงๆ ด้วยความผิดหวัง
เขาไม่มีความรู้สึกอะไรเลยหรือไง... ดูอย่างหล่อนสิ แทบจะละลา
