“เอ้อ! นายครับ! ผมลืมบอกว่ามีคนเอาสูตรใหม่ให้คุณมิ้นท์กิน มันแรงมากนะครับนาย”
สายตาของลูกน้องเป็นประกาย หลังจากหันกลับมาบอกผู้เป็นนายด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะรีบวิ่งหลบออกไป โดยไม่รอให้ชายตัวโตมีโอกาสถาม
“หึ ไม่น่าละ เอาจนปวดไปทั้งลำเลย สงสัยต้องพกไว้สักหน่อยแล้วมั้ง” ใบหน้าคมยกยิ้มมองกลับเข้าไปในห้อง ก่อนจะปิดประตูแล้วเดินเข้าไปหาคนที่ยังหลับสนิทอยู่บนเตียง
“จะไปไหน ขอกอดที” เสียงงัวเงียของคนเมาดังขึ้นขณะที่เขากำลังใส่เสื้อผ้าให้เธอ
“กลับ!”
“ไม่กลับ มิ้นท์จะอยู่กับไทเกอร์ ไทเกอร์จ๋า~ ขออีกรอบได้มั้ย~” เสียงพูดหวานทั้งที่ตายังหลับ
ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นจากเตียง สองแขนเล็กกอดคอเอาหน้าแนบซบอ้อนบนอกเหมือนเด็กน้อย เสียงอู้อี้แผ่วเบาจากคนตัวเล็กยอมหยุด หากแต่ฟังแล้วจับใจความหาสาระไม่ได้เลยสักคำ
“เดี๋ยวค่อยไปต่อที่ห้องนะครับ” เสียงนุ่ม
~ผมอุ้มพาเธอมาขึ้นที่จอดอยู่หลังผับ แล้วพาขับออกมาม
