ตอนที่ 5
1516 คำ
“อยากให้ฉันใส่แล้วสินะ… อยากได้ของจริงแล้วใช่ไหม… นิ้วมันเล็กไปสำหรับของเธอ”
อาการตอดรัดที่รุนแรงขึ้น ทำให้ชายปริศนารู้ทันความต้องการของหญิงสาว
“ไม่… ไม่เอา เอานิ้วแกออกไป ไอ้ชั่ว… ไอ้สัตว์ แค่นี้ฉันก็รู้สึกขยะแขยงเหลือทน”
ในนาทีที่เกือบจะไม่เหลืออะไรให้เสียอีกแล้ว เรโกะตั้งสติ รวบรวมความกล้า ราวกับเพิ่งกินหัวใจหมีหรือดีเสือมาจากไหน ทำให้สบถออกมาอย่างเหลืออด
“ปากแข็ง… ก็รูหอยเธอขมิบนิ้วฉันแทบขาด น้ำเสียวสาดออกมาชุ่มนิ้วขนาดนี้… เห็นทีว่าฉันคงต้องจัดให้”
ชายปริศนากล่าวอย่างรู้ทันว่าเรโกะเสียวมาก ด้วยแอบเห็นเส้นขนของหล่อน ลุกซู่ชูชัน หลังไหล่บิดเร่า สะโพกแอ่นระแน้
“ไม่… ฉะ… ฉันไม่อยาก”
เสียงของเรโกะกระท่อนกระแท่น
“โถ… บอกไม่อยากแล้วนี่อะไร”
เขากระแทกนิ้วเข้ามาแรงขึ้น เสียบสุดโคนข้อนิ้วกลางแล้ววนคว้านเป็นจังหวะ
“อ๊า… อ๊อยยย… ฮื่อๆ… ”
เรโกะครางกระเส่า เรือนร่างอ่อนระทวยไปชั่วขณะปากร้องปฏิเสธว่าไม่อยาก หากแต่ร่องสวาทก็ดูดรัดลำนิ้วหมุบๆ เสียวซ่านจนบั้นท้ายสั่นเกร็ง รูหอยขมิบตอดไปตามสัญชาตญาณ นี่คืออาการกระสันหาการสอดใส่ของร่างกายที่แสดงออกอย่างซื่อสัตย์กับความต้องการของตัวเอง แม้เจ้าตัวจะปากแข็ง ปฏิเสธสิ่งที่ผู้บุกรุกพยายามหยิบยื่นให้
“โถ… จัดให้นะ… นานกว่านี้เธอทรมานตายแน่ๆ ”
เขาเอามือล็อกเอวหล่อน เรโกะได้ยินเสียงรูดซิป เสียงถอดกางเกง ก่อนที่ต้นขาด้านในของหล่อนจะถูกมือใหญ่ตบให้แยกออกจากกันเหมือนคนร้ายที่กำลังถูกตำรวจค้นตัว
“อ๊ะ… ”
เรโกะอุทาน มือที่ล็อกเอวหล่อนเอาไว้ กระชากอย่างแรง ทำให้ก้นแอ่นเด้งออกมา จากนั้นในความรู้สึกของหญิงสาวก็รับรู้แต่ความจุกแน่นที่สอดใส่เข้ามาพร้อมกับแรงเสียดครูดของความเป็นชาย ในวินาทีที่พรหมจารีได้ถูกทำลายลงแล้ว… ด้วยน้ำมือของชายที่หล่อนไม่อาจเห็นหน้า
“อ๊า… อูยยยยย”
เรโกะครางเสียงยืดยาน เสียงสั่นเครือคล้ายจะร้องไห้ โดนอวัยวะเพศยาวใหญ่ของชายปริศนากระแทกเข้ามาสุดตอโคน
“ฮึ่ก… อูยยยย”
เรโกะพยายามสะกดความเจ็บปวด เขาแช่ท่อนเอ็นนิ่งไว้เพียงอึดใจสั้นๆ พอหล่อนเริ่มคุ้นเคย ตอบโต้ด้วยแรงขมิบรัด เขาก็ขยับสะโพกโยกเอวกระเด้าดุดัน
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”
เมื่อความเจ็บแปลบในตอนแรกได้แปรเปลี่ยนไปสู่ความเสียวซ่าน หญิงสาวก็ร้องครางออกมา ทั้งที่พยายามเม้มปากแน่น สะกดกลั้นความเสียวซ่านอย่างที่สุด หากสุดท้ายก็ปลดปล่อยเสียงร้องครางครวญออกมาอย่างน่าอับอาย ผู้ชายปริศนาคนนี้ช่างดิบเถื่อนร้อนแรงเหลือเกิน
“ซี้ด… อูย… ฮึ่ก”
เรโกะน้ำตาไหล น้ำหล่อลื่นก็ไหล อาบเลื่อมลำเอ็นยาวใหญ่ของเขา
“มันส์… อูย… มันส์… อูย… มันส์สุดๆ”
ดูเหมือนตอนนี้ชายปริศนาจะพูดเป็นอยู่สองคำ ในท่าที่หญิงสาวหันหน้าเข้าหาผนัง มือข้างหนึ่งของเขาโอบขยำทรวงอก มืออีกข้างล็อกเอว กดให้ตูดแอ่นเด้ง ส่งร่องสวาทเป็นยวงทะลักออกมาระหว่างกลีบก้นทางด้านหลัง รับความแข็งแกร่งที่กำลังเคลื่อนเข้าออกเป็นจังหวะอยู่ในรูสวาทดูดรัด รับเอาความยาวใหญ่ของอวัยวะเพศไว้สุดโคนดุ้น น้ำหล่อลื่นอุ่นๆ ทะลักไหลออกมาอาบชุ่มพุ่มขนตรงที่อวัยวะเพศเสียบเข้าหากันแน่น
“อ่า… อ่า… อ่า… ”
เรโกะร้องครางตามจังหวะกระเด้า ไม่ต่างจากชายปริศนา ที่กำลังกระแทกกระทั้นอย่างเมามัน
แม้ความมืดภายในห้องจะทำให้มองไม่เห็นภาพของการสอดใส่ แต่ชายหนุ่มก็รู้ได้ ว่าตอนนี้ส่วนหัวจรวดสีม่วงเข้มถอกทู่ กำลังกดทะลวงลงในกลีบสวาทของหญิงสาว บางจังหวะเขาชักออกมาคาเอาไว้แค่รอยบาก ล่อให้หญิงสาวขมิบรัดหัวถอกบาน
จากนั้นก็ขยับปลายเท้าเพื่อหยัดร่าง ดันแท่งเอ็นกระเด้าพรวด ส่งดุ้นเนื้อร้อนผ่าวทิ่มทะลวงเข้าโพรงเนื้อคับแคบของหญิงสาว แรงเสียดครูดของเส้นเลือดและลายเอ็นโอบรอบลำขรุแข็ง ทำเอาสะโพกของหญิงสาวแอ่นสะท้าน น้ำเสียวแตกซ่านออกมาอาบชุ่มถุงหนังใต้โคนแท่ง ที่ตอนนี้มีสภาพหดเกร็งเป็นก้อนคล้ายลูกเงาะ เบียดชิดติดคาอยู่กับปากรูของหญิงสาว
“อู้ว... มิดเลย”
เสียงของชายปริศนาสั่นพร่า ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาเองก็คงเสียวกระสันไม่ต่างจากหญิงสาว ละล่ำละลักบอกขณะอัดทะลวงแก่นกายเข้ามาในความคับแคบของหญิงสาวที่ตอนนี้ได้แต่พริ้มตา ร้องคราง ใจจะขาด ซ่านเสียวจนอารมณ์กระเจิดกระเจิง
“ชอบไหม… ”
เขากดจมูกลงมาจูบไซ้ที่ต้นคอและหัวไหล่
“ไม่… ไม่ชอบเลยสักนิด เอาของแกออกไป… ฉันขยะแขยงเหลือเกิน”
แม้ว่าร่างกายจะมีปฏิกิริยาตอบรับ หากใจของเรโกะยังคงขยะแขยง ไม่ยอมรับ
“โถ… ขนาดนี้แล้วยังปากแข็ง… งั้นจัดให้อีกท่า”
เขาเอามือข้างหนึ่งสอดเข้ามาที่ง่ามขา แล้วง้างขาของหล่อนขึ้นไปแตะไว้กับผนัง ในท่ากึ่งตะแคงนั้นเองที่ทำ
ให้เขาขยับบั้นท้าย โกงเอวดันดุ้นเนื้อยาวใหญ่เข้าใส่รอยแยกตรงกึ่งกลางกายของหล่อนได้อย่างล้ำลึก… รุนแรง
“อู้ว… ”
เรโกะคราง ริมฝีปากอวบอิ่มห่อรัดเป็นวง ผวากายเกร็ง สองเต้าเบียดผนังพยุงลำตัวไว้กับข้างฝา แรงกระเด้าเสยของคนข้างหลังทำให้สะโพกของหล่อนลอยสูงแล้วตกลงมาเป็นจังหวะซ้ำๆ กลีบหอยเสียบคากับแก่นกายที่ตั้งลำทะลวงอยู่ด้านล่าง
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
สะโพกของชายปริศนาเกร็งจนเห็นริ้วกล้าม ขยับก้นกระแทกรัวจากทางด้านหลังพักๆ ใหญ่ๆ จนสาสมแก่ใจ จึงถอนแก่นกายออกมา
“อ๊า… ”
เรโกะคราง รู้สึกถึงความโล่ง ความหน่วงแน่นนั้นหายไปพร้อมกับอวัยวะเพศยาวใหญ่ ที่ถูกชักออกมาจากรูสวาทกลวงโบ๋ มีน้ำเสียวสาดพุ่งตามท่อนเอ็นที่ชักออกมา
ทว่าหญิงสาวรู้สึกโล่งรู… ได้เพียงเสี้ยวอึดใจสั้นๆ ก็มีอันต้องสะดุ้ง เมื่อฝ่ามือใหญ่คว้าไหล่ รวบร่างน้อยๆ ของหล่อนพลิกมาเผชิญหน้า เสื้อฮู้ดสีดำที่ยังคลุมศีรษะช่วยอำพรางใบหน้าของชายปริศนา ภายในห้องที่มีเพียงแสงไฟสาดมาจากรถที่วิ่งผ่านอยู่ภายนอก ทำให้เรโกะมองไม่เห็นใบหน้าของเขา
“อย่าขัดขืนนะ ฉันจะแก้มัดให้”
เขาแก้เชือกที่มัดมือของหล่อนขัดกันไว้ข้างหลัง เรโกะนิ่ง ไม่ขัดขืน ไม่โวยวาย แต่พยายามจ้องใบหน้าผู้ชายที่เพิ่งยัดเยียดความเป็นผัวให้หล่อนสดๆ ร้อนๆ จู่ๆ
“นมใหญ่จัง”
เขาสืบเท้าเข้ามาประชิดร่าง สองมือกอบกุมทรวงอกอวบใหญ่ กดใบหน้าลงมาจูบไซ้เฟ้นฟอนสองเต้า ครอบริมฝีปากดูดนมเมามัน ทำเอาเรโกะเสียวซ่าน มือที่ทุบรัวอยู่กับแผงอกแกร่งไปด้วยมัดกล้ามของเขา ค่อยๆ ตกลู่ลงข้างลำตัว
ชายปริศนาได้ใจ รีบกอบใบหน้าของหล่อนให้เชิดรับริมฝีปากของเขาที่ก้มลงมาประกบริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน
“อื๊อ… ”
เรโกะไม่เคยจูบปากกับผู้ชายคนไหนมาก่อน แม้แต่แฟนหนุ่มที่คบกันมานาน
ทว่ากับชายคนนี้… ราวกับหล่อนโดนสะกดให้เปิดปากรับ ซ้ำยังบดเคล้าริมฝีปากเข้าหาเขาอย่างไม่เข้าใจความเป็นไปของอารมณ์ตัวเอง จูบปากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม
“จูบเก่งไม่เบานะเรา… ”
ชายปริศนากล่าวพลางค้อมใบหน้าลงมาประกบปาก จูบหล่อนอย่างดูดดื่มอีกครั้ง
“อ๊า… ”
เรโกะเปิดปากรับจูบด้วยความลืมตัว ในทันทีที่กลีบปากซึ่งปรกไปด้วยแพหนวดสีดำหนาของชายแปลกหน้า บดเคล้าลงมาแนบกับกลีบปากนุ่มละมุนของหล่อน
ด้วยริมฝีปากที่ผนึกแน่นเข้าหากัน ชายปริศนาสอดปลายลิ้นเข้ามาในอุ้งปากแสนหวาน กวาดไล้เอาปลายลิ้นนุ่มอ่อนของเรโกะให้ยื่นออกมาเกี่ยวกระหวัดรัดร้อย ดูดเลียลิ้นของกันและกันอย่างเร่าร้อน
“โอ้ว… ร้อนแรงแบบนี้ขอจัดให้อีกท่า… ”
เขารวบร่างของหล่อนขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พามาวางลงบนโต๊ะที่ตั้งอยู่ชิดผนังด้านหนึ่งของครัว รวบต้นขาของหล่อนมาที่ขอบโต๊ะ ดันเข่าสองข้างแบะอ้าขึ้นมาเป็นรูปตัวเอ็มขนานลำตัว
แสงจันทร์ข้างขึ้นที่สาดเข้ามาทางช่องหน้าต่างเปิดแง้มเอาไว้ ทำให้เห็นร่องสวาทอวบขาว อูมอิ่มเหมือนกลีบส้มโอประกบกันแน่น ผุดนูนเป็นพูงามขึ้นมาท่ามกลางพุ่มขนสีดำระยับ
- ผู้เขียน
