ตอนที่ 32
หนีเสือปะจระเข้
บางครั้งคนเราเมื่อเจอปัญหา เราไม่ได้ต้องการอะไรมาก นอกมีใครสักคนที่สามารถพูดคุยได้ทุกเรื่อง มีความจริงใจและบริสุทธิ์ใจให้กัน เพียงเท่านี้ มันก็ช่วยทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาได้ เพราะอย่างน้อยๆ ก็ทำให้เราไม่ได้รู้สึกอ้างว้าง เหมือนว่าอยู่ตัวคนเดียวในโลก อย่างเช่นฉันในตอนนี้ ในวันที่ชีวิตฉันไม่เหลือใคร อย่างน้อยก็ยังมีป้าพรที่คอยอยู่เคียงข้างฉัน แม้เราจะเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน
ด้วยความที่พรุ่งนี้ฉันกับป้าพรมีภารกิจที่ต้องทำ ทำให้วันนี้ฉันเข้านอนเร็ว และรู้สึกว่าหลับได้สนิทมากยิ่งขึ้น ต่างจากวันอื่นๆ
กลางดึก
“ใครน่ะ!! ปล่อยนะ!” ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจหลังจากที่เพิ่งหลับได้ไม่นาน รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆ ทับบนตัวของฉัน
ตอนแรกฉันคิดว่าฝันไป ฉันจึงพยายามดิ้นเพื่อให้ตัวเองตื่นจากความฝัน แต่แปลกที่ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด และรู้สึกเหมือนจะโดนรัดแน่นยิ่งขึ้นเสียอีก
ทำให้ฉันตกใ
