ตอนที่ 39ปัจจุบัน
“ไม่เป็นไรค่ะ อะ อายไหว” อารยาเอ่ยขึ้นน้ำเสียงแหบแห้งเพราะเจ็บคอ ป้าพรจึงรินน้ำอุ่นมาให้เธอดื่ม
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้ด้วยความอ่อนน้อม ใบหน้าของเธอยังซีดเซียวจนป้าพรเองก็สังเกตได้
“ถ้าไม่ไปหาหมอ ก็กินข้าวสักหน่อยนะคะ จะได้กินยาตาม ป้าเอาขึ้นมาให้แล้วยังร้อนอยู่เลย” ป้าพรเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบถ้วยข้าวต้มที่เธอวางไว้บนโต๊ะข้างเตียงก่อนหน้านี้ยื่นให้ อารยามองถ้วยข้าวต้มด้วยสีหน้าแหยงๆ เพราะความที่เธอเจ็บคอมากคงกลืนมันลงได้อย่างยากลำบาก แค่จะกลืนน้ำลายตัวเองยังยากเลยสำหรับเธอในตอนนี้
“อดทนฝืนกินหน่อยนะคะ ไม่งั้นจะกินยาไม่ได้ สัก 2-3 คำก็ยังดีค่ะ” เมื่อเห็นสีหน้าบิดเบ้เหยเกของอารยาก็พอจะรู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร จึงรีบพูดขึ้นก่อน ทำให้อารยายอมรับถ้วยข้าวต้มนั้นไป
ด้วยความที่ร่างกายแทบจะไม่มีแรงหยิบจับอะไร บวกกับความร้าวระบมของร่างกาย ทำให้หญิงสาวถือถ้วยข้าวต้มใบนั้นไว้ไม่ไห
